Steekebeezies

Krieke (het woord van de vorige keer)

Dit woord heeft heel veel reacties opgeleverd. Willy Geers (afkomstig uit Steenbergen, nu woonachtig in Halsteren) schrijft enthousiast: Frikadellen met krieken!! Hennie de Groot (Woensel): Hebbe ze in Mierle (Mierlo) hul veul, van die zwarte. Elly Schepers-Corstjens (Oud Gastel) reageert: Da zen de lekkerste! Pim Meeuwisse (Hoogerheide) vraagt: Heb je er al gegeten, want ze zijn er weer? Diel Feijen (Budel): Bie òs in Buul zien dae zoêr keerzen! Os oma makde dao keerzenbrandewiên van, deenk ich. Naoderhand gâf ze de keerzen aon de hinnen. Die vonnen dae lekker, deenk ich. Umdae dao d’n alcohol in getrokken was wâren die naoderhând zoe zaot as un hin. En van de eier van die zaote hinnen makde os oma, deenk ich, avvocaot! Avvocaot van de Zwarte Kip! Martijn Klaassen (afkomstig uit Hoogrheide, maar woonachtig in Dilbeek, België): Kersen. Gelijk zoals in het Brusselse. Peter Brand (Etten-Leur): Met een n erachter ontwaakt de dag, dat weet ik wel. Met ’ali’ ervoor zijn het een soort kokkels. Zonder dit alles blijven het gewone kersen.

Zuure morelle

Yvonne Rijk (Ossendrecht): Bij ons achter in de tuin stonden altijd verschillende "kriekebwoome". Van die vroege "gele krieke". Daar zat vond ik niet veel smaak aan. Dan kwamen de lekkere zoete krieke. En als laatste "de zuure morelle". Als die rijp waren werd er inmaakbrandewijn gekocht. En de morelle werden op brandewijn gezet. Op het potje werd zorgvuldig de datum van inmaak geschreven. Zo stonden er in de "spin" keurig naast elkaar de potjes met zure morelle. De oudste moesten het eerst op. Maar we waren er zuinig mee." Hoe ouwer hoe lekkerder" zei mijn moeder altijd. Nou, dat kon je proeven. Ze had beter kunnen zeggen: "hoe ouwer hoe sterker". Bij een verjaardag of andere gelegenheid werd er dan een pot open gedaan. Nou ik kan je vertellen dat er bij ons menige feestgast wel heel vrolijk is buitengegaan, terwijl hij toch alleen maar wat krieke op sap had gedronken. Het was trouwens altijd een heel gedoe om die krieke goed rijp te krijgen. Die "rotkroaie"hé. Maar daar had mijn vader wat op gevonden. In de bomen werden bussen opgehangen, met touwen aan elkaar verbonden. Een heel kunstwerk. Al die touwen werden dan weer samen aan een groot touw geknoopt, wat onder aan de boom hing. Om het half uur ging mijn vader naar buiten om aan dat touw te trekken. Een oorverdovend lawaai en de kraaien vlogen weg. Hij had er wel een dagtaak aan.

Peter Borremans (Hoogerheide): Krieke zijn kersen. ’n Kriekebwoom is een kersenboom. Kriek is ook bier met een kersensmaak. In het verleden werden zwarte krieken in een puntzak verkocht op d’Alterse kermis. ’n Kriekeplukker is iemand die niet veel presteert. Blozekriekske is een blozend jong meisje. Vroeger woonde ik in de Raadhuisstraat en achter in de tuin stonden drie kersenbomen (zure merellen). Daar maakte wijlen mijn moeder jam van. Ik zelf eet geen kersen, maar wel kersenjam en ik drink kersenthee.

Ad Borremans (Hoogerheide): Krieke iek mag ze gèère eete. Mar dan wel de zoete krieke, want van die zuure merellen, daor mot iek nieks van emme. Zelluf emme wij jammer genoeg ginne kriekebwoom ien d’n of staon, of misschien iest wel beeter datter ginne bij oos ien den n’of staot. Want getter wel wa waarek meej, agge de krieke wult plukke. Iek zien da bij oos bij de buure, die emme wel ’n kriekebwoom staon. Toen de vurrege bewôôners daor nog wôônde , dieje die altij ’n net over de bwoom spanne, want aanders gienge de voogels meej de krieke lwoope, en da’s netuurlijk arstiekke zoonde. Mar zoow ’n net oover dieje bwoom trekke das ginne flauwekul, kan iek oew wel vertelle. Want attie dieje bwoom zoow ’n meeter of vier wôôg ies, begien d’r dan mar aon. Dan motte aon de gaank meej lange ljêêre en stokke om da net d’r ’n bietje gèèf oover enne te krijge. De meese die t’r nouw wôône doen da ammaol nie, al die moeite en die emme dan ok nie vuul krieke, omda de voogels vrij spel emme om ze te jatte. Iek kan da bij oos op de waaref wel zien, want ooveral liege de piette van de krieke. De kraaje aole de krieke uit de bwoom en komme ze dan bij oos op de waaref opeete. Mar iek zeej iek maag ze gêêre eete die krieke. Op tefrente meniere vin iek ze lekker, of ze nouw zoow uit t’aandje ies of ien de sjam of ien de rijstepap en dan waarum, lekker wur. En wa denkte van ien de vlaaj. Ak ur aon denk lwoopt ’t waoter al uit munne mond, dan zien iek m’n eige al ziette op ’n terassje ien Liemburg, ’n bakske koffie en ’n lekker stuuk kriekevlaaj meej slagroom durbij, kan bekaant nie waachte.

Het schitterende verhaal van Henk van Aert (Halsteren) konden we wegens ruimtegebrek helaas hier niet plaatsen. U vindt het elders in deze krant.

Het nieuwe woord

Wat weet u te vertellen over ... steekebeezies? Uw reacties graag uiterlijk 23 juni 2020 naar luysterburg01@ziggo.nl en wie weet ziet u uw verhaal weer in gedrukte toestand terug in De Halsterse Krant & De Zuidwestkrant!