Kletstent Bosgaard: alle beetjes helpen

HALSTEREN – Ouderen hebben het zwaar in de coronacrisis. Ook tanteLouise heeft al haar locaties gesloten voor bezoek. Maar tanteLouise is een zorgzame tante, die liever in mogelijkheden denkt dan in onmogelijkheden. Daarom hebben de bewoners van Bosgaard nu de beschikking over een heuse Kletstent. Die brengt in elk geval wat verlichting.

De deuren van Bosgaard zijn gesloten, maar buiten staat de Kletstent. Op bankje aan de buitenkant van het hek zitten Carla Talboom en Wim Bruijs. Aan de andere kant van het hek – in afgesloten, warme ruimte en achter een doorzichtig zeil – zit hun 85-jarige moeder. Voor het eerst in weken kunnen ze elkaar weer in de ogen kijken, en dat doet zichtbaar goed. Precies dat is de reden dat de Kletstent er staat. En hij blijft er staan tot de coronacrisis ten einde is.

“Denken in mogelijkheden, daar zijn we goed in”, zegt facilitair coördinator Bas van Kesteren van tanteLouise. “De Kletstent is duidelijk een schot in de roos. Zien hoe onze bewoners dit waarderen geeft ons werk nóg meer zin dan anders. Juist nu is het mooi om bewoners een beetje extra geluk te kunnen bieden.” Toen de deuren van Bosgaard werden gesloten bogen Van Kesteren en zijn collega’s zich meteen over de vraag: 'Wat kan er dan nog wél?' “Natuurlijk zijn we ons heel bewust van de ernst van de situatie”, zegt Van Kesteren, “maar het is ontzettend moeilijk om families de toegang tot elkaar te moeten ontzeggen. Dat werd wel duidelijk toen we zagen dat mensen soms zelfs over de hekken klommen om hun ouders of grootouders maar te kunnen zien. Wij vonden dat we een manier moesten vinden waarop mensen elkaar toch konden zien, maar waarin tegelijkertijd afstand en afsluiting gewaarborgd waren, zodat we het coronavirus zo goed mogelijk buiten de deur kunnen houden.”Toen het idee voor de Kletstent er eenmaal was, duurde het maar iets meer dan een dag voor de tent er stond. “Verhuurbedrijf Huijgens heeft enthousiast met ons meegedacht, en mogelijk gemaakt dat de tent er zo snel stond”, zegt Van Kesteren, “zelf hebben wij een ontsmettingsprotocol uitgewerkt waarmee de hygiëne van de tent gewaarborgd wordt, en hebben we alle mantelzorgers benaderd om ze te vertellen over de Kletstent en de mogelijkheid om hun naasten weer te zien.” Van die mogelijkheid wordt inmiddels dankbaar gebruik gemaakt, zo’n 12 bewoners nemen per dag plaats in de tent om een kwartiertje te kletsen met hun bezoek. Ja, ze worden nog steeds gescheiden door een hek en een zeil, maar de nabijheid is toch enorm toegenomen. Dat bevestigen Wim Bruijs en Carla Talboom: “Het was mooi om moeder weer te zien, en we zagen haar opleven. Toen ze ons zag ontstond er een grote glimlach op haar gezicht. Ze klaagt vooral dat ze niks meemaakt, en daar brengt deze Kletstent gelukkig verandering in. Alle beetjes helpen.”