Zo vader zo zoon: Carlo & Luca Bolders

Pure snelheid als handelswapen

HOOGERHEIDE  - Adriaansen, Van Kalmthout, Deelen, Verresen, Vriens, Sebrechts. In de aanloop naar de millenniumwissel veelvuldig repeterende achternamen voor de METO-basisopstelling. Honderden malen werd het karakteristieke roodwitblauwe shirt met trots gedragen en onmetelijke club-eer verdedigd. Een kwart eeuw later geven de voornoemde familieclans de voetbaltrots van Hoogerheide nog steeds of opnieuw gezicht. Eigen zonen die geheel op eigen wijze de legende levendig houden. Anno 2023-2024 voegen Carlo en Luca Bolders een nieuw hoofdstuk ‘In de voetsporen van…’ toe.
Carlo Bolders is ‘al’ twaalf jaar toen hij begin jaren negentig op het Jac van Hoek Sportpark aan de Huijbergseweg aanklopte. Onder het mom ‘van wat goed is komt snel’ baart hij direct opzien. De nieuwe aanwinst blijkt aardig te kunnen ballen en is bovenal ontiegelijk rap. Eigenschappen die ook snel buiten de dorpsgrenzen niet onopgemerkt blijven en een uitnodiging voor de Kring-selectie volgde. METO onderkent dat het met Carlo Bolders een ruwe diamant in handen heeft, slijpt daar waar nodig en hevelt hem reeds op 15-jarige leeftijd naar het grote mannenvoetbal over. “Ik speelde onder Fred van Geel in het eerste meen ik, en werd met het Tweede kampioen. Ik was een broekie te midden van gevestigde METO-namen als die van Erik Wesenbeek, Fatah Haddu, Ruud Wiltink, Jan Hermans, John in de Weij, Peter Verresen enzovoorts. Alhoewel het een mooie en leerzame tijd was, wilde ik ook kijken waar mijn plafond lag”, blikt Carlo Bolders (43) terug.

Halsteren

De nieuwe uitdaging werd bij Halsteren gevonden, destijds een gerenommeerde hoofdklasser. Carlo Bolders werd te midden van leeftijdsgenoten in de A-jeugd voor het grote werk klaargestoomd. “Ik kon aan alles merken dat ik in de top van het amateurvoetbal terecht was gekomen. Alles was perfect geregeld, als A-jeugd wonnen we de Beker van Brabant en af en toe mocht ik bij de selectie aansluiten. Ik kneep me wel eens in de arm. Enkele seizoenen daarvoor ging ik nog naar Halsteren kijken en nu liep ik zelf tussen gasten als Walter Bevelander en Jos van Hees”. 

Bij de overgang naar de hoofdmacht gaf trainer Adrie van den Heuvel zijn pupil direct vertrouwen. Carlo Bolders betaalde tijdens zijn competitiedebuut direct uit door de winnende goal tegen SC Meerssen binnen te schieten. “Hoewel we dat seizoen degradeerden, kijk ik toch op een mooie belevenis terug. Daarna nam John de Wolf de scepter over en volgde er voor mij een sportief en ook lichamelijk mindere periode. Laten we het erop houden dat De Wolf en ik een iets andere kijk op voetbal hadden”, lacht Carlo Bolders.

Rug-reuma

Na vier Halsterse jaren besloot Carlo Bolders zelfs de schoenen aan de wilgen te hangen. “Ik was 21 jaar en een enorme pijn aan mijn rug maakte trainen en voetballen onmogelijk. Ze hebben er in die tijd geen exacte diagnose kunnen stellen en ik leerde ermee leven. Sinds enkele jaren weten we pas dat het rug-reuma betreft, wat met de juiste medicatie valt te onderdrukken.”

Toch kroop het bloed waar het niet gaan kon en werden de schoenen weer tevoorschijn gehaald. “Binnen de familie van moederskant werd het idee geopperd om nog eens met mijn neven Dave de Crom en Marco Peeters te spelen en zodoende maakte ik bij WVV’67 mijn rentree op de velden. Alhoewel ik helemaal conditioneel weer vanaf nul moest beginnen, vond ik het plezier in het spelletje terug. En na een jaar wisten een aantal bij Vivoo spelende kameraden me zelfs tot een transfer naar Huijbergen te verleiden. Alwaar ik nog vier fantastische seizoenen heb gehad. Volgens afspraak met m’n wederhelft stopte ik op mijn dertigste. Ik had misschien nog best wat langer kunnen spelen toen ik besloot vanaf dat moment het gezin met inmiddels zonen Luca, Ravi en Zigo voorrang te geven.” 

Jeugd

De naam Luca is gevallen! Luca Bolders (17) blijkt over de juiste voetbalgenen te beschikken. Reeds vorig seizoen liet coach Ronald Broos hem tweemaal kort in de hoofdmacht opdraven. Saillant detail, zowel zijn debuut tegen RSV als ook de wedstrijd met kampioen BSC werd met 2-1 winst afgesloten. In de aanloop naar het huidige seizoen liet nieuwe trainer Thomas Mangelaars zijn oog op de aanstormende talenten Stijn Vossen en Luca Bolders vallen. “Als vereniging willen we jeugd inpassen. Ik ben blij dat ze de stap hebben gezet. Stijn heeft ons in de voorbereiding erg verbaasd hoe hij de positie van linksback invulde. Voorheen was hij middenvelder, maar met zijn linkerbeen is het nu al van grote waarde op diens nieuwe positie. Luca heeft op zijn beurt twee kwaliteiten die we nog misten binnen onze selectie, snelheid en doelgerichtheid. Hij heeft ons nu al weten te overtuigen en geheel terecht een basisplaats afgedwongen”, aldus Thomas Mangelaars.

Luca Bolders vervolgt: ”We kregen de kans om mee te trainen en daarna werden we uitgenodigd. Ik heb wel even getwijfeld want in de jeugd speelde ik wekelijks met een groot aantal vrienden. Ik besloot om toch al dit jaar de overstap te maken en me verder te ontwikkelen. De Vijfde klasse is een mooi niveau om te leren hoe je nog slimmer moet spelen. Het is een stuk fysieker dan in de jeugd. Daarnaast krijg ik nu meer met tactiek te maken. Er wordt meer naar aanleiding van een plan gevoetbald.”

Focus

De benjamin van de METO-selectie volgt momenteel een militaire VEVA-opleiding, hetgeen een onzekere METO-toekomst kan betekenen. “Nu is het allemaal nog goed te combineren. Volgende zomer zal ik wellicht bij een defensieonderdeel in opleiding moeten en me daar op moeten focussen.”

Tot het zover is richt rechtsbuiten Luca Bolders zich op een mooi seizoen met METO. Persoonlijk zou hij nog rustiger aan de bal willen worden.

De gemaakte keuze kan in ieder geval bij Bolders-senior op goedkeuring rekenen. “Het is mooi om vanaf de zijlijn te zien hoe die gasten zich manifesteren. In de jeugd heb ik Luca nog training gegeven. Evenals ik dat nu nog een beetje bij Ravi en Zigo doe. Ik merkte wel dat ik in die tijd nog wat fanatieker was. Op je eigen kinderen ben je toch iets kritischer. En als ze dan iets flegmatieker hun sport beleven, dan moet je dat aan anderen overlaten”, aldus Carlo Bolders.

Kruisband

Carlo Bolders staat sowieso tijdens de thuiswedstrijden als trotse en mild kritische vader langs de kant. En ziet dat het goed is. Wat weet jij eigenlijk van de carrière van je vader? “Hij zegt altijd dat hij heel snel was en in diverse teams heeft gespeeld. Zijn tijd in Halsteren vormde zijn sportief hoogtepunt. Zelf heb ik maar een actieve herinnering aan hem als speler. Een paar jaar geleden maakte hij zijn rentree bij METO in de 7 tegen 7 competitie. Tijdens zijn eerste wedstrijd scheurde hij direct zijn kruisband. Ik denk dat het daarbij zal blijven”, knipoogt Luca Bolders.