METO strijdt om lijfsbehoud

HOOGERHEIDE – Vanaf de aftrap van het seizoen 2022-2023 waren de marges duidelijk. Met het herstel van de ‘piramide’ voor ogen lanceerde de nationale voetbalbond revolutionaire maatregelen. De KNVB sprak over scheefgroei door de verschuiving in speeldag van de zondag naar de zaterdag. Door deze terugloop op zondag bleven er aan de onderkant van de piramide weinig teams over, met niveauverschillen en meer reisafstanden tot gevolg. In de Vierde Klasse B werden zodoende drie verenigingen direct naar de kelder van het amateursvoetbal verwezen. Noordhoek, SVC en ook METO krijgen nog een kans om het vege lijf te redden!

Daar waar buurverenigingen WVV’67, ODIO en Grenswachters zich rechtsreeks handhaafden, daar vecht de Tricolores al een heel seizoen tegen rondwarende degradatiespook. 

Zondag 11 juni wacht een eerste van hopelijk twee hindernissen op weg naar lijfsbehoud. In Koewacht neemt men het op tegen de gelijknamige voetbaltrots. Een lastige doch niet onmogelijke opgave volgens scheidend trainer Ronald Broos (42).

“Vijf seizoenen terug speelden we in competitieverband nog tegen ze. Ondanks dat ze ook tot de nacompetitie zijn veroordeeld weet ik dat ze een goede ploeg hebben. Via bevriende trainers die in de Vierde Klasse A actief waren, heb ik begrepen dat ze een heel snelle spits hebben en zowel in de achterhoede en centraal op het middenveld over een sterk blok beschikken. We zullen alles moeten geven”, zegt Broos.

Rommelig

Wie aan het langste eind trekt wacht een volgend beslissend duel op neutraal terrein tegen een tegenstander uit Biezenmortel of Wagenberg. Of Ronald Broos met opgeheven hoofd of gemengde gevoelens richting Vivoo vertrekt is vooralsnog even afwachten. Sinds hij in 2019 de teugels van Peter Deelen overnam was het ‘rommelig’ op het Sportpark Jac van Hoek in Hoogerheide. 

“In het eerste seizoen speelden we subtop toen door corona in maart de rem erop werd gegooid. Het jaar daarna kwamen we na vier wedstrijden bijna een heel jaar niet meer in actie. Voor iedere club niet ideaal, dat weet ik. Bij METO kwam er nog bij dat het tweede elftal recreatief wenst te spelen waardoor selectiespelers misschien minder worden uitgedaagd. Verder zou de aansluiting vanuit de jeugd beter vorm gegeven moeten worden”, blikt Ronald Broos terug.

Hoopvol

Aan het eind van het seizoen staat iedereen echter op de plaats die het toekomt. Een cliché?

“Nee, dat klopt wel. METO heeft een mooie groep waarmee het heel prettig werken is. Voetballers die al veel jaren samenspelen, een team wat in de Vierde Klasse voetballend goed mee kan. Buiten goed en verzorgd voetbal hadden we in sommige gevallen echter ook wedstrijden ‘op slot’ moeten gooien. Met name voor de winterstop liepen we bijvoorbeeld tegen NSV en later SVC in de extra tijd nog tegen een zeperd op. Verder scoren we moeilijk. Achter Gijs Verresen zijn er te weinig die tussen de vijf tot tien goals meepakken. Niet langer achterom kijken! Zondag wacht immers het Wonder van Koewacht!”, besluit Ronald Broos hoopvol.