“Mijn grootste hobby”

BERGEN OP ZOOM – De gemeente Bergen op Zoom heeft een kersvers college, dat een gezonde mix vormt van jong, oud, ervaring en onbeschreven blaadjes. Wie zijn de nieuwe wethouders, wat drijft hen en hoe gaan ze om met de erfenis van voorgaande colleges. De jongste van het stel, de 26-jarige Dominique Hopmans, vertelt erover.

“Mijn werk is mijn grootste hobby”, zegt Dominique Hopmans, “ik ben er veel mee bezig, heel veel. Misschien wel té veel, maar je wil niet weten hoe vrolijk ik elke dag opsta als ik weer aan het werk mag. Dan mag ik mijn gemeente beter en mooier maken, wie wil dat nou niet?” De woorden van Hopmans zijn die van een politicus, maar de politieke lading ontbreekt. Je hoort het hem zeggen en je gelooft dat hij het meent: deze man is de koning te rijk met zijn nieuwe functie.

Waarom in godsnaam?
“Word jij wethouder in Bergen op Zoom? Waarom in godsnaam?” Dat is een reactie die Dominique Hopmans vaak te horen kreeg toen hij zijn netwerk vertelde dat hij de wethouderfunctie ambieerde. Dat hij zich niet uit het veld liet slaan mag inmiddels duidelijk zijn. “Soms gebeuren er onvoorziene dingen in het leven”, vertelt de kersverse wethouder, “ik heb ervaring als raadslid, ik werkte als beleidsadviseur bij de gemeente Tilburg dus op gemeentelijk vlak ben ik niet helemaal bleu. Misschien was dit mijn roeping wel. Feit is dat ik na de verkiezingen de formatie mocht leiden, dat was een mooi proces. De post van wethouder kwam op mijn pad, en dan kun je twee dingen doen: springen, of niet springen. Ik ben gesprongen. Waarom? Omdat ik van mijn stad hou en omdat iemand het moet doen.”

Uit liefde geknokt
De afgelopen periode, waarin Hopmans raadslid was namens de Bergse VVD omschrijft hij als “niet makkelijk”. “We hebben in die tijd veel doorgemaakt, we hebben samen met het oude en nieuwe college de problemen ontleed en toen kregen we ook de coronacrisis nog voor onze kiezen. Makkelijk was het zeker niet, maar wel leerzaam. In die periode hebben we vanuit liefde geknokt voor dat waar we van houden: onze gemeente. Want dat hebben we allemaal gemeen, en dat is ook waarom ik deze wethouderspost heb aanvaard. Ik ben hier geboren en getogen, ik hou gewoon heel veel van deze gemeente.”

Besturen op z’n Bergs als voorbeeld
Bij de presentatie van het bestuursakkoord, dat de toepasselijke titel “Samen Bergen Verzetten” meekreeg, liet Hopmans zich al ontvallen dat hij hoopt dat de wijze waarop de gemeente Bergen op Zoom wordt bestuurd, op termijn als voorbeeld kan dienen voor andere gemeentebesturen in Nederland. Die ambitie heeft hij nog altijd, vertelt hij: “Ik hoop oprecht dat Besturen op z’n Bergs over vier jaar als voorbeeld kan dienen voor anderen.  Als iedereen meedoet kunnen we een volwassen kracht in de regio zijn, ik zie nu al dat er serieuze stappen worden gezet. Op dit moment zijn we bezig om vast te stellen waar we staan en waar we heen willen. We werken aan een consistente, samenhangende visie voor de komende jaren. In december presenteren we die aan de raad. Met die visie in de hand kunnen we de raad in stelling brengen en onze medewerkers, ondernemers en inwoners in hun kracht zetten. Dat klinkt misschien zweverig, maar doel is om een volwassen kracht in de regio te worden, een gemeente waar volop gebouwd wordt, waar ambitieuze en enthousiaste ondernemers hun bedrijven uitbouwen en waar veel gave evenementen op de agenda staan.”

Helaas geen toverstafje
Hopmans boodschap is optimistisch, maar geeft hij daarbij voldoende gewicht aan de financiële positie van de gemeente Bergen op Zoom? “Geen inwoner geeft ons als college de opdracht om de boel kapot te bezuinigen”, zegt hij, “ja, schuld is er zeker, maar in zekere zin is de situatie van de gemeente niet anders dan die van elk huishouden met een hypotheek. Die hypotheek drukt op de balans, maar het gaat erom dat je ‘m kunt betalen en dat is het geval. Natuurlijk willen we de financiële situatie van de gemeente verbeteren, maar dat kost tijd. Helaas heeft een wethouder ook geen toverstafje waarmee hij ‘poef!’ kan doen en alles beter kan maken. Was het maar zo.”

Rasoptimist
Als wethouder is Dominique Hopmans verantwoordelijk voor de binnenstad, voor economie en werkgelegenheid, voor evenementen, toerisme, werk en inkomen en het minimabeleid. Met die portefeuille is hij dolgelukkig: “Ik kom uit het sociaal domein en kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat los te laten”, zegt hij, “gelukkig zijn we in de gesprekken over de portefeuilleverdeling uitgegaan van ieders kracht, en was dit een natuurlijke match. Mijn portefeuille zie ik als een ideale mix tussen de harde, zakelijke dossiers en de zachte, menselijke kant. Dat zijn de factoren waarmee onze gemeente het verschil kan maken. En natuurlijk past mij bescheidenheid, ik moet mezelf als wethouder nog maar zien te bewijzen. Maar ik heb vertrouwen dat het gaat lukken, ik ben een rasoptimist. Dat hoop ik over te kunnen brengen op onze mooie gemeente!”

Bankdrukken
Over kritiek maakt Hopmans zich niet al te druk. Dat wil zeggen, hij berust erin: “Als je maar doet wat jij denkt dat goed is, en uitlegt waarom je het doet. Mijn vader kan zich soms erg boos maken als mensen me op social media bekritiseren. “Ze kennen jou helemaal niet!” roept hij dan. Dat is lief van hem, maar je kunt het nou eenmaal niet iedereen naar de zin maken. Kritiek is part of the deal.” Hoewel hij naar eigen zeggen bijna altijd met zijn werk bezig is vindt hij af en toe nog tijd voor ontspanning. “Nu ik niet meer in Tilburg werk scheelt me dat al tien uur reistijd per week, dat zorgt voor de nodige rust in mijn hoofd. Als ik vrij ben ga ik met mijn vriendin en vrienden naar het strand of andere leuke dingen. Wandelen in en rond Halsteren doe ik ook graag, het is daar prachtig. En ik zit drie keer per week in de sportschool. Bij het bankdrukken stel ik me dan voor dat de stang één of ander moeilijk dossier is. Dat werkt altijd.”