Gerard Lazarom succesvol als speler en trainer

BERGEN OP ZOOM – Ontelbare Putse jongens, mannen en ook dames zorgden voor een eeuw voetbalhistorie nabij de grens. Door de jaren heen ontwikkelde de club eveneens aantrekkingskracht op veel allochtone spelers. Voetballers op zoek naar een nieuwe uitdaging, avontuur en spelvreugde. Om bij Grenswachters te slagen dien je echter over meer dan alleen voetbalkwaliteiten te beschikken. Buitenlanders moeten ‘passen’. Eenmaal binnen dan tekent men vaak een contract voor het leven. Gerard Lazarom, succesvol als speler en trainer!

Toen Rini Boeren na Nieuw Borgvliet bij Grenswachters aan de slag ging polste hij zijn oud-discipelen Jacob Kwakernaat en Gerard Lazarom. Beide spelers stonden wel open voor een nieuwe uitdaging en meldden zich in de zomer van 1983 op Sportpark De Buizerd. “Grenswachters speelde nog in het afdelingsvoetbal doch had wel een sterk team. Adrie Leenaerts, Ludo de Clerck, Bats van Laarhoven. We vielen met onze neus in de boter en hoewel het ook deels aan jezelf ligt natuurlijk, werden we vanaf de eerste dag gastvrij ontvangen. Wat ik me van die tijd nog goed herinner was dat alles goed geregeld en de sfeer perfect was. Grenswachters was van Putte, horeca als De Zwaan en Ertbrand werden in één adem met de club genoemd. In het eerste seizoen promoveerden we naar de Vierde Klasse. Na twee seizoenen Boeren nam Felix Seghers het over. Ik begon ook interesse voor het trainersvak te krijgen, keerde terug naar Nieuw Borgvliet en haalde ondertussen mijn papieren. Door mijn vertrek miste ik wel net de jubileumwedstrijd tegen Ajax”, aldus Gerard Lazarom (66).

Wijsheid

ZPR vormde de eerste klus voor de nieuwbakken oefenmeester. In 1994 klopte Grenswachters aan en Gerard Lazarom tekende opnieuw, ditmaal als trainer, voor drie seizoenen Putse dienst. 

“Uit mijn tijd als speler wist ik dat de club qua mentaliteit en sfeer bij me paste. Enkele criteria wil ik het meerdere jaren op dezelfde plaats uithouden. Grenswachters had een jonge gretige groep waarmee het als beginnend trainer prettig samenwerken was. Een talentvol team wat ook promoveerde naar de Vierde Klasse. In de daaropvolgende jaren deed ik zelf ook de nodige ervaring op als anders gaan trainen, conditie opdoen met bal en het vooral tactisch iets anders wegzetten. Later heb ik nog wel eens nagedacht over als ik de wijsheid van nu op het team van toen had kunnen toepassen, hoever we als elftal hadden kunnen komen.”

Opbouw

Ook in de kwart eeuw daarna kwam de naam van Gerard Lazarom nog diverse malen voorbij als beoogd oefenmeester voor Grenswachters. Tot een nieuw dienstverband kwam het echter niet. 

“Ik heet een zogenaamde ‘opbouwtrainer’ te zijn. En dan moet je niet in Putte zijn. In de voorbije jaren komen goede gelouterde spelers uit met name België voor eventjes over. Daar kun je als trainer niets mee. Ik haal veel meer voldoening uit het binnen de mogelijkheden werken met een groep jonge spelers, zoals de laatste jaren bij WVV’67 bijvoorbeeld”, legt Gerard Lazarom uit.

In Woensdrecht is hij aan zijn laatste maand bezig alvorens hij zich nog eenmaal in een nieuw avontuur stort.

“Ik keer terug op het oude nest bij Nieuw-Borgvliet alwaar ik nog twee seizoenen de hoofdmacht zal trainen en daarna technische ondersteuning in de fusie met FC Bergen tot VV De Markiezaten zal gaan geven. Grenswachters? Dat voelt nog altijd een beetje als thuiskomen!”