Afbeelding

De Bezemwagen: Joop Zoetemelk had lange succesvolle carrière

Algemeen

Hendrik Gerardus Joseph Zoetemelk werd geboren 03-12-1946 te Den Haag. Groeide op in Rijpwetering. Na de lagere school volgde hij LTS houtbewerking. 

Was een succesvolle amateurwielrenner. Tijdens Olympische Spelen van Tokio in 1968 maakte hij deel uit van hij de winnende Nederlandse equipe bij 100 kilometer ploegentijdrit. Begon profcarrière in 1970 bij Belgische ploeg Flandria-Mars. Debuteerde in de Tour de France met 2e plaats na Eddy Merckx. Buiten tijdrijder ook voortreffelijke klimmer.
Tijdens Spaanse Vuelta 1971 winnaar bergklassement. Wederom 2e in Franse ronde. Dat jaar voor 1e maal Nederlands Kampioen op de weg. Stapte over naar Franse wielerploeg. Privé; trouwde met Francoise, 2 kinderen zoon Karl & dochter Leititia. Echtgenote overleed in 2008. Joop leerde nieuwe vriendin (Dany) kennen. Woont al bijna 50 jaar in Franse plaats Meaux waar hij een hotel annex restaurant bezit. 1972 & 1973 waren geen topjaren. Wel veroverde hij in 1973 voor de 2e en laatste maal het Nederlands Kampioenschap op de weg. Jaar daarop begon Joop heel sterk met o.a. een eindzege in voorbereidingskoers Parijs-Nice. Maar in de Midi Libre 1974 kwam hij zwaar ten val. Kwetsuren zo ernstig dat eerst voor zijn leven & later voor wielertoekomst werd gevreesd. Joop revalideerde lang en intensief. Begon in 1975 volledig hersteld aan dat seizoen. Parijs-Nice leverde hem zijn 1e triomf na deze val op. In de Tour eindigde hij als 4e. Joop had "de pech" dat hij in zijn lange loopbaan te maken kreeg met 2 absolute fenomenen. De reeds eerder genoemde Eddy Merckx en daarna de Fransman Bernard Hinault. Beide veelwinnaars hebben na hun loopbaan de loftrompet gestoken over prestaties van Joop. Zegt veel over zijn karakter. Voor de wielerjournalisten was hij een ramp. Zei nooit veel. Veel gehoorde zinnen van hem: "Pfff", "Parijs is nog ver", "De Tour is nog niet gedaan" etc.. Meest bekendste uitspraak: "De Tour win je in bed". Stond altijd wel klaar voor persmuskieten en bleef beleefd. Misschien wel té netjes. Kreeg bijnaam: "De Eeuwige Tweede". Startte 16 maal in de Tour en reed deze allemaal uit. 14 keer top tien in eindklassering. Zijn erelijst t/m 1979; Tour de France 2e plaats eindklassement 1970, 1971, 1976, 1978 & 1979. Vierde stek in jaren 1973 & 1975. Eindoverwinning Vuelta 1979 en 2e in bergklassement. Parijs-Nice winst 1974, 1975 & 1979. Winnaar Waalse Pijl (ondanks dat de politie hem "bewust" verkeerde weg wees) 1976. Zege Parijs-Tours 1977 & 1979. Medio 1979 maakte ploegleider Peter Post wereldkundig dat hij voor 1980 & 1981 een contract had afgesloten met Joop Zoetemelk. Kwam TI-Raleigh-Creda versterken met ultieme doel van Post & Joop zelf: Eindzege in Tour de France. De formatie van "de Lange uit Amstelveen" had al veel gewonnen in de jaren van hun bestaan. Klassiekers, 1-dagswedstrijden, wereldkampioenschappen, veel etappes in de diverse rittenkoersen. Alleen eindoverwinning in 1 van de 3 Grote Rondes ontbrak nog. Post straalde als nooit tevoren. Hoofdsponsor (door Post "De Firma" genoemd) had extra budget vrijgemaakt. Zodoende hadden Zoetemelk & teammanager Post deze overeenkomst getekend. Het gevolg is bekend. Joop behaalde in 1980 eindelijk de door hem zo felbegeerde winst van de Tour de France. TI-Raleigh beheerste de Ronde op een ongekende manier. De 2 ploegentijdritten werden gewonnen en daarnaast nog eens 9 etappezeges. Buiten de eindoverwinning van Joop werd Johan v.d. Velde winnaar van het jongerenklassement. Uiteraard veroverde TI-Raleigh ook als toetje het ploegenpuntenklassement met een gigantische voorsprong. Peter Post had gegokt én gewonnen. De criteriums na de Tour in Nederland werden massaal bezocht en alle renners (maar vooral de leden van ploeg TI-Raleigh) verdienden een heel dik belegde boterham. Ontstonden nieuwe koersen zoals "De Draai van de Kaai" in Roosendaal. In 1982 reed Zoetemelk weer voor Franse ploeg en werd (uiteraard) 2e in de Tour. Om later (in de glansrijke herfst van zijn loopbaan) opnieuw te kiezen voor Nederlandse teams. Met groot succes: In 1985 ging hij aan de haal met eindzege in Tirreno-Adriatico. Absoluut hoogtepunt na 1980 was het veroveren van de wereldtitel op de weg 1985. Op de dag dat hij de regenboogtrui won was Joop 38 jaar en 9 maanden, werd daarmee de oudste wereldkampioen ooit. In afscheidsjaar 1987 won hij nog de Amstel Gold Race. De onderscheidingen die hem ten deel vielen; 9 maal Gerrit Schulte-trofee voor Beste Nederlandse wielrenner, 2 maal Sportman van het Jaar, in 2011 de Peter Post-carrièreprijs. Verder koos de KNWU hem in 2003 tot Beste Nederlandse Wielrenner Aller Tijden. Tevens ontving hij -samen met Jan Janssen- de hoogste Franse onderscheiding "Het Legioen van Eer". Gebeurde bij Tourstart 2015 in Utrecht. Behaalde "De Fanny Blankers-Koen carrièreprijs". Joop mag dan een man van weinig woorden zijn; aan zijn enorme palmares & reeks eretitels kan geen enkele Nederlandse sporter tippen. Joop vertelt nu tegen journalisten veel meer dan tijdens zijn imposante & (in vele opzichten) rijke wielerleven. Hij geniet volop van zijn welverdiend pensioen, heeft jagen als grootste hobby. Heeft nooit de Italiaanse Giro gereden. Oorzaak; toen werd Spaanse Vuelta vrijwel direct vóór deze Grote Ronde verreden. Giro paste daarom niet in zijn programma. Gedurende zijn 16 Tour-deelnames won hij 10 etappes en droeg liefst 22 dagen De Gele Trui. Hij had én heeft gelijk: Parijs is nog steeds ver! Onlangs verscheen er een imposant en rijk geïllustreerd boekwerk met als titel "Joop Zoetemelk ongezien ". Een zeer uitgebreide beschrijving van zijn wielerloopbaan én met nog nooit opgetekende details uit zijn privé-leven. Joop zal altijd "Onze Jopie" blijven. Een timmerman uit Rijpwetering die de wereld vaak verbaasde op een racefiets. Joop heeft goede vrienden overgehouden aan zijn wielertijd. Met bv. Merckx & Hinault is er veelvuldig contact. Sean Kelly zei ooit op de vraag van een verslaggever: "Joop is Joop. Hij is het gewoon. Hij is en blijft altijd zichzelf. Hij is dus Joop". Beter dan de Ierse vedette het toen vertelde aan die journalist kan het nooit meer omschreven worden. In de maand juli blikken wij in deze rubriek uitgebreid terug op die -voor Nederland- zo uiterst gedenkwaardige maar vooral succesvolle Tour van 1980. Dit was aflevering 166 van.....