Borrelpraat

Toen ik nog een klein knulleke was, moest ik elke zondag naar de kerk, of ik nou wilde of niet. Daarna met mijn ouders naar mijn opa en opoe op visite. 

Daar zat dan heel de familie op z’n zondags te keuvelen. Dat was zeker een groep van 20 man (mannen en vrouwen). Op een bepaald moment werd er dan gevraagd of ik een deuntje wilde spelen op mijn mondharmonica. Natuurlijk deed ik dat graag want daarna mocht ik met de pet rondgaan en dan haalde ik minstens1 gulden (nu 0,45 eurocent) op. Daarna met een rotgang naar Jamin om een ijsje. Dat ijsje kostte maar 10 cent. Een lekkerder ijsje is daarna nooit meer op de markt geweest. Ook dat is verleden tijd.

Gerrit.