Column Ankie Stuijts: Zinloze gaves

Ieder mens is uniek, we hebben allemaal wel iets wat ons onderscheidt van de rest. De een heeft een talenknobbel en de ander is goed met cijfers. 

Ik onthoud vaak telefoonnummers die ik maar één keer heb ingetoetst door er een som van te maken. Kentekens van auto’s kan ik ook supersnel onthouden door middel van ezelsbruggetjes. Mijn kenteken onthoud ik met een zin gevolgd door de nummers die ik dan weer niet vergeten ben uit mijn telefoonnummercomplex. Is het een gave? Ja, misschien wel. Kun je er wat mee? Nee, denk ik? Soms lastig zelfs. Laatst werd ik staande gehouden door een motoragent. Geheel terecht want ik had mijn gordel niet om. Bij het uitschrijven van de boete wilde de agent mijn kentekenbewijs nog even terug om het kenteken goed in te vullen, waarop ik antwoordde: “Oh, dat weet ik zo uit mijn hoofd!” Waarop ik de cijfers opsomde plus mijn ezelsbruggetje. “5 Zalige Goedlachse Spetter 521”. De agent keek mij aan alsof ik hem net een oneerbaar voorstel had gedaan. Ik dacht dat het niet het juiste moment was om mijn zinloze gave even uit te leggen en dook vol schaamte in mijn handschoenenkastje voor de papieren...

Ankie Stuijts