"Aan alle ellende komt een einde”

HALSTEREN – Halsteren kent haar als een nogal actieve tante. Els Proost mag dan 93 zijn, op een stoel zitten is niks voor haar en “kan niet” komt simpelweg niet voor in haar woordenboek. Het coronavirus maakt haar niet bang, maar wel voorzichtig. Els Proost vindt dat je moet proberen het beste uit elke situatie te halen. Ze zegt: “Aan alle ellende komt een einde.”

Eigenlijk behoeft ze geen verdere introductie. Els Proost was bestuurslid van de Stichting Raad voor Bejaardenwerk en bleef die stichting ook na vele naam- en bestuursveranderingen trouw. Els liet Halsteren kennismaken met koersbal, introduceerde Tai-Chi, Nordic Walking, zwemlessen voor ouderen en vocht als een leeuw om het voorgenomen stopzetten van de Plusbus in 2014 te voorkomen. Met succes. “Niks doen zit niet in mijn aard”, zegt Els. “En activiteiten voor ouderen vind ik heel belangrijk. Omdat ze mensen in beweging houden, maar vooral omdat mensen elkaar zo kunnen blijven ontmoeten, en dus niet vereenzamen. Vereenzaming is het ergste dat er is.”

Als Els denkt aan hoe iedereen in de Wittenhorst zich aan de maatregelen houdt, krijgt ze een glimlach op haar gezicht. "Ik hoop dat de Wittenhorst open blijft, anders weet ik zeker dat heel veel ouderen een stuk slechter in hun vel komen te zitten.” Zelf is Els Proost niet angstig voor het coronavirus, maar dat betekent niet dat ze de risico’s opzoekt. Sinds maart is ze niet meer in een supermarkt geweest – dat risico vindt ze te groot - maar ze was de afgelopen weken was nog trouw elke dinsdag- en vrijdagmiddag in de Wittenhorst te vinden. Om te koersballen en om te kaarten.

Afstand

Els: “Thuisblijven wil ik niet, zolang het niet moet. Dan zit ik daar, op m’n stoel, en wat dan? Je kunt elkaar angstig maken, maar je kunt ook proberen het gewone leven zoveel mogelijk te laten doorgaan en een beetje uitkijken. Dat deden we bij het koersballen en het kaarten. Koersbal speelden we op afstand, en met plastic handschoenen. Kaarten deden we aan grote tafels, om zo afstand te kunnen houden. Ja, dan moesten we ons wat verder uitrekken. Dat was niet altijd comfortabel, maar dat had ik er wel voor over. De coronamaatregelen me tot nu toe niet eenzaam gemaakt. Ik ben er nu ook niet bang voor, er is altijd wel iets dat je kunt proberen. Zo zit ik in elkaar. En zodra het kan, ga ik weer kaarten en koersballen.”

Meegemaakt

Els Proost hamert erop dat het een kleine moeite is om je aan de coronamaatregelen te houden. "Pas zat ik er nog over na te denken: ik heb de oorlog meegemaakt, heb in de oorlog gezien hoe er iemand voor mijn huis werd doodgeschoten en ben door de landerijen moeten vluchten. De oorlog ging voorbij, en toen kwam de Watersnoodramp. Die ben ik ook doorgekomen. De coronacrisis is natuurlijk weer heel anders, maar ik heb in het verleden wel geleerd dat aan alle ellende een einde komt. Als iedereen nu een kleine inspanning levert komt het weer goed. Ondertussen moet je een beetje positief blijven. Of het nou oorlog is of coronacrisis, ik vind dat je altijd moet proberen om het beste uit een situatie te halen. Daarom klaag ik nu ook niet. Er is altijd wat om positief over te zijn. "Kan niet” staat niet in mijn woordenboek. En positief zijn kan nog steeds, dus dat blijf ik.”

(De Wittenhorst is voor vaste activiteiten overdag geopend; tot en met 18 november is het ontmoetingscentrum van SVW 's avonds dicht).