Scheidsrechter Ronnie Claessen: "Partijdig ben ik nooit"

HOOGERHEIDE - De 'Week van de Scheidsrechter' is een sportbreed initiatief waarbij het uitspreken van de waardering voor de scheidsrechter centraal staat. Een van de scheidsrechters uit deze regio is Ronnie Claessen. Claessen (56) is al zo'n 25 jaar scheidsrechter bij de KNVB en heeft voor dit jubileum onlangs een KNVB speld mogen ontvangen.

In het dagelijks leven is Ronnie werkcoördinator Hoogerheide bij de Gemeente Woensdrecht maar op de zaterdagen en sommige zondagen staat hij op het veld. Ronnie begon vijfentwintig jaar geleden met fluiten. "Ik heb altijd gevoetbald. Eerst bij NSV Nispen en later bij de Grenswachters in Putte. Uiteindelijk wilde ik wat anders op het veld doen. Trainer worden werd 'm niet, omdat dat te veel tijd zou vreten. Scheidsrechter worden leek me daarom wel interessant; je staat als scheids enkel in de weekenden op het veld. Dat is vaak genoeg voor een hobby."

Inleven
Men hoort weleens dingen over agressie tegen scheidsrechters, maar daar heeft Claessen gelukkig nog nooit echt mee te maken gehad. "Ik heb het eigenlijk nog niet echt meegemaakt. Ik heb weleens rode kaarten uit moeten delen omdat er gedoe op het veld was, maar gelukkig is nog nooit iemand tegen mij agressief geweest. Misschien komt dat doordat ik zelf ook voetballer ben geweest, ik kan me heel goed inleven in de spelers."
Soms wordt er vermoed dat een scheidsrechter partijdig is, maar daar herkent Claessen zich helemaal niet in. "Partijdig ben ik nooit geweest, maar ik heb weleens een voorkeur ja. Hier doe ik logischerwijs niets mee."

Wat wel jammer is, is dat er wel een verschil zit in de vlaggers als je kijkt naar amateurvoetbal ten opzichte van professioneel voetbal. Bij professioneel voetbal zijn deze vlaggers neutraal, maar bij het amateurvoetbal horen ze bij de club waar je thuis speelt. Hierdoor kunnen deze vlaggers nog weleens partijdig zijn en dat is heel erg vervelend."

Vlotte Babbel
Het komt natuurlijk wel voor dat spelers of supporters het niet met Claessen eens zijn. "Met mijn vlotte babbel praat ik het vaak uit met de spelers, soms zelfs ook met de supporters, zodat ze mijn keuze begrijpen. Een van de belangrijkste dingen vind ik ook dat de spelers het naar hun zin hebben op het veld. Dat vind ik wel het leukste ding om te zien, daar doe ik het voor."

"Qua conditietraining doe ik eigenlijk niet heel erg veel meer. Ik heb natuurlijk mijn basisconditie die prima is. Voor de rest wandel ik best veel samen met mijn vriendin; per weekend zo'n 30 à 35 kilometer. Vanuit de KNVB is het in mijn klasse ook niet verplicht om een bepaalde conditie te hebben. Dit is wel het geval als je een paar groepen hoger fluit", aldus Claessens.