Beheerder zegt hertenkamp vaarwel

HALSTEREN - Voor Wim van de Par betekende beheren van het hertenkamp op Landgoed de Beek 'zijn lust en zijn leven'. 

Per 16 april komt er officieel een einde aan zijn jarenlange dienstverband bij gemeente Bergen op Zoom. Wim vertelt: "Ik kijk terug op een hele mooie tijd met dankbaar werk en goede sociale contacten, vooral met bewoners van wijk de Beek."

Wim van de Par (52) volgde in september 1989 Januske van der Zande op, die destijds op het hertenkamp de dieren verzorgde en de boel op orde hield. "In 1996 werd ik door de destijds nog zelfstandige gemeente Halsteren aangenomen als beheerder van het hertenkamp. Zeven dagen per week was ik op het landgoed aanwezig voor verzorging van de dieren, toezicht en onderhoud. Daarnaast verrichtte ik lichte werkzaamheden in het park. Ondanks mijn lichamelijke handicap kon ik me prima behelpen om de nabije omgeving altijd netjes te houden. Bij zwaar werk kon ik bogen op hulp van derden, aan steun ontbrak het nooit", zegt Wim.

Prachtig vindt Wim dat hij de seizoenen en de natuur als geen ander mocht ervaren: "Ieder jaargetijde was prachtig maar de herfst met fraaie kleuren springt er toch wel uit. Hertjes zag ik geboren worden en de diverse pauwen toonden trots hun verenpracht. Kortom: het is een voorrecht geweest jarenlang in zo'n omgeving te hebben mogen werken."

Natuurlijk heeft de beheerder ook minder mooie momenten beleefd in het hertenkamp. "Vrezen wij als mensen nu het coronavirus, voor dieren waren er afgelopen decennia ook kritieke periodes. Ik zal nooit de ophokplicht voor kippen vergeten vanwege vogelgriep en de MKZ-crisis ofwel uitbraak van de besmettelijke veeziekte mond- en klauwzeer in 2001. Toen moest het gehele hertenkamp afgesloten worden. En vergeet niet de risico's van Q-koorts bij geiten. Ook hebben we meegemaakt, dat 's nachts een keer herten ontsnapten uit het kamp. We zijn drie dagen bezig geweest die allemaal veilig terug te krijgen."

Toch bewaart Wim van de Par vooral mooie herinneringen aan zijn werk als beheerder. "De vele sociale contacten met bewoners uit de wijk en het omgaan met collega's. Bij dezen spreek ik hiervoor mijn hartelijke dank uit. Vanwege mijn beperking zullen sommigen me al een tijdje gemist hebben." Bang om in een zwart gat te vallen is Wim beslist niet: "Mijn favoriete hobby 'gaan vissen' wordt moeilijk maar als ik buiten kan zijn en naar het Zeeuwse water kan kijken, geniet ik volop."