Dialectwoord: Griepke?

Deze keer beginnen we voor de afwisseling eens met twee mannen, die vertellen over hun hobby’s. Eerst het verhaal van Ad Borremans:

Vuul

Waor mot iek begienne meej ’t opnoeme van mijn obbies. ’t Zen d’r zoow vuul, ak er ies goed oover nor dink. Nouw dan begien iek mar meej tonjeel speule, da doen iek al vuul jaore en nog steeds meej vuul plezier, bij ooze kluub Saomwoorigeid. Wij emme de leste jaore net vur en nor de Corona tijd, ellek norjaor ’n uitvoering. Toen iek daor pas zoot, zoow rond 1980 ojje wij nog twij uitvoerringe per jaor, jintje ien meert en d’n aandere ien november. Arstikke leuk om te doen, of dagge nouw ’n zwaor stuuk spult of ’n kluucht, en ge ziet en woort ’t volluk ien de zaol geniette, dan ies da vur oos as spulder ok geniette. 

’n Aandere obbie van mijn ies ok rond toere meej munne old-tijmer d’n Zundapp, mar da doen iek aljeen mar ast goej weer ies en zeeker ast nie rijgert, want dieje brommer maag nie vuil worre, want dan mot iek wir ’n paor uur poetse, want die mot wel blijve blienke, netuurluk. Iek weet van te vurre nwootnie waor da’k nor toow rij. Zoow kan ’t gebeure da’k om spazzies gon bij de boerderijwienkel van Koolen op de Putseweg, da’k daor nor toow rij oover Baarege, Roosendael, Nispe, Piendorp, Uibaorege en dan nor de wienkel ien Ostrecht. Oos vrouw wit da ok wel en vraogt dan ok nwooit oe laank da’k weg blijf. 

We emme ok nog saome ’n obbie, oos vrouw en iekke, en da’s waandele, ier ien de burt of as we ergus ’n otelleke boeke, daor ien de burt. Da kan dan Liemburg zijn of de Veluuwe of Bels, ge kunt ooveral waandele. Mar de grwootste obbie van mijn ies toch wel ’t schrijve ien diejalekt. Daor zen iek ’n paor jaor geleeje meej begonne en zen da nog steeds nie moej. Of dagge ’t nouw ’t stuukske ies vur deeze rubriek of ’n veraol voor ‘t Brabants Boekse, wa trouwes deeze week ies uitgekomme, en wir jeel mwooi ies geworre meej vuul schwoone veraole en gediechte, of ’n veraol vur de diejalectkafees, ’t mok nie uit, iek doen ’t ammaol eeve gèère. En zoow laank da’k ienspieraotie eb blijf iek da zoow laank moogeluk doen, want oos diejalekt maag nie verloore gaon.

Dankjewel, Ad. Dit is weer een mooi pleidooi voor de dialectbeoefening.

Dan gaan we door met het verhaal van Richard Musters:

Obbies 

Iek em best wel verschillende obbies gehad. Zo zen iek un paor jaore as verzurger van un amateur wielerploeg dur jil Nederlaand, Bels, Luxemburg, Frankrek, Spanje en Dutslaand getrokke. Da waor prachtig om meej te maoke, mar ut kost ok verschrikkeluk veul tèèd. In ut sezoen bende gwoon elk wiekend op pad. 

Ok em iek 16 jaor in de gemeenteraod gezeete. Ok prachtig om meej te maoke, veul geleerd, mar da kostte nog veul meer tèèd dan da wielrenne. 

Un obbie die vur mèèn jil biezonder waor, da waor d’ondensport. Nou lekt da misschien nie zo biezonder, mar vur iemand die nog bang waor van un Pekinees ies da toch un jille stap kan iek oew zegge. M’n onkel die ooj al dikwuls gevrooge of iek un kjeer kwam kèèke. En dan zeej iek altij mar ja, mar iek bedoelde gwoon neeje. Tot iek op un zondagemorge tog us ’n kjeer naor ut bos toe zen gereeje. Allemaol grote erdersonde stonne daor woest te blaffe. Dan kunde wel zegge da blaffende onde nie bijte, mar da klop nie wor. 

Tog zen iek daorna nog un paor kjeeres terug gegaon. Totda ze zeeje da iek da bijtpak ok es un kjeer an moes doen en ze zoone groote ond op me afstuurde. Ut waor nie waarum dieje dag, mar ut zweet gutste van m’n lijf. Tog zen iek blèève gaon en em iek da pak nog dikwils aon ge’ad. Meej al diej verhaolen die iek daor em meej gemokt en gehoord zou iek zo un jille kraant kunne vulle. Durda iek te wèènug tèèd kreeg en iek last kreeg van munne rug zen iek er meej gestopt. Mar m’n grootste angst vur onde zen iek dankzij d’ondensport wel kwèèt gerokt. 

Nouw zen m’n obbies nie zo spannend mir. Gwoon lekker un stukske waandele en zo af en toe un paor vurlichtingslesse seksueele dieversitèèd op schoole geve. En verders gwoon un bietje m’n gemak ouwe.

Nou, Richard, we zijn je toch weer een beetje beter leren kennen. Mooi zo! 

Het nieuwe woord

Swees a’k dees schrèèf zèèn ik aon ‘t baajkomme van ‘n griepke. Of ‘n zwaore verkouwetèèd meschien, want ik weet ‘t verschil nog steeds nie. Mar ik kan oew verzeekere, da ta nie leuteg is. Koors, koppèèn, ‘n verstopte neus, oeste n’en keelpèèn, alles doe zjeer. Ik zèèn dan zoow iemand die diep onder de deekes kröpt en d’r nie mir onderuit komt vurda t’ie beeter is. Ik eb dan niks nwoodeg, gin eete, gin drienke, aljeen rust. Mar m’n lieve weeder-elleft is jeel bezörgd en kom d’ieder uur ‘s kèèke of ik niks nwoodeg eb.

En hoe is het met jullie als je ziek bent? Je mag het ons vertellen via het bekende adres: luysterburg01@ziggo.nl . Tot dan!