Dialect: Spaore 2

Richard Musters heeft de smaak te pakken en deelt met ons zijn opvattingen over: Spaore. 

‘Mèèn is ok geleerd da agge iet wult emme, dan motte daor jirst vur spaore. En daor em iek zeker prefèèt van gat. Want zo leer de un bietje spaore vur de tijd da ge ut wa miender et. Net zo as nouw meej die ooge ennergieprèèze en die ooge prèèze vur de bodschappe, dan edde daor wa vur achter d’aand. 

Mar iek snap ok best da ut vur veul meensje moeilijk is or. Agge da van tuis uit nie geleerd eej, dan wor ut oe ok knap lastig gemaokt. Ge mot teegeswoorig al bijna moeite doen om iets gelèèk te betaole, want alles kunde uure, kwoope en pas laoter betaole of lieze. En de meensje wulle ok zoveul. Ze motte meej vekaasie, un nieuwe auto, un nieuwe tèlefoon, uit eete, nieuwe klere. En meej geld om leere gaon is ok nie meer zo gemakkelijk, want echt geld gebruike ze teegeswoorig nie meer. Alles word betaold meej un plastiek kortje of meej de tèlefoon. 

Laot mèèn mar lekker ouwerwets zen, mar iek em gèère un spaorpotje achter d’ aand. Dan mar un wa minder groote auto of wa minder op vekaasie gaon, mar iek oef van de winter nie in de kou te zitte durda de gas te duur is.’ 

Ad Borremans maakt zich al jaren onmisbaar voor deze rubriek:

Spaore. 

Van jongs af aon ie soos geljeerd om te spaore. Agge dan ies wa geld kreeg meej oow verjaordag moeste da ien de sporpot steeke. Want dieje sporpot kreede al bij oow geboorte volgus mijn. En as die dan vol zoot gieng de daor meej nor de Boereljeenbaank ier op ’t durrep, want toen oj ellek durp temienste nog ’n baank waor dagge nor toow kon gaon. Nouw mot al mienstes nor Baarege of Roozendaal, waor dagge op afspraok nog biennekuunt agge geluuk et. Mar toen gieng da geld uit de sporpot op oow zilvervlwoot spaorbankboekske, want da was dan vur agge zestien jaor wier, da messchien wel nwoodig oj of op ’n aandere spaorregeeling kon ooverzette, datta toen wel een goej siesteem was en konde zoow wel lekker spaore. Nodderaand zen iek nog mjeer gon spaore, nie aljeen geld mar ok speldjes van alle soorte en maote. Iek schreef dan ’n briefkortje nor ’n wienkel of febriek meej de vraog of dasse vur mijn ’n speldje konne opstuure vur mijn verzaomelieng en mjeestal luukte da ok nog want iek oj ’n njeele noop speldjes, die dan ien mappe meej schuimruuber gestooke wiere, iek waor daor arstikke trots op, zoow trots da’k ze nouw nog steeds eb. Mar nouw spaor iek eigeluk nieks mjeer, of valle onder spaore ok spaorlaampe, want die em iek wel in uis, ien tefrente medelle en uitvoeringe. Nouw waor iek ooverlest bij d’n dokter, want iek voelde m’n eige nie zoow lekker. ‘Wa zen de klachtte?’, vroog ie aon mijn. ‘Nouw’, zeej iek, ‘ak ’n dag bezzig gewist zen ien d’n of of meej wa aanders dan zen iek kaaj kepot, en val ien slaop ien de zurreg.’ ‘Viende gij da gek?’, zeettie, ‘ge zijt zeevetug jaor en da moette nie mjeer d’n jeele dag waareke, ge mot oow eige ’n bietje spaore.’ En da gon iek nouw ok doen ient vervollug, m’n eige spaore.

En ook Peter Borremans maakt zich al vele jaren onmisbaar:

Peter begint zijn bijdrage met een zin uit mijn boek ’t Kom d’ammel goed: ‘Ik spaor naomelek anzichtkaorte.’ En dat doe ik ook inderdaad

In het Halsters woordenboek vond Peter ook het nodige: Spaarpot is daar spaor(s)pot. Een appeltje voor de dorst bewaren: spaore vor mindere tije. ‘Bewaord oew traontjes mar vur laoter’, zee ons moeder altij, ‘ge zul ze nog ‘s nodig emme.’ En ‘t mens à gelijk. ‘Wie z’neige bewaort, bewaor gin rot appels’, zee Ronneke en hij dee z’n oorkleppen en z’n pet op en z’n duffelse jas en zz’n gebreje wante aon.

Uit het boek Brabantse wijsheden: Pluk de bloemen, maar spaar de knoppen.

En uit Brabants mooiste woord: Tèèraovud: feestavond, waarbij men eerder ingelegd geld gaat verteren (opmaken).

Van de Brabantse Spreukenkalender: Wie wè bewaort die hi wè, zin ‘t wefke, en ze waar al tachtig jaor maagd.

Idiote spaore tot d’ren dood deur, mar mee erremoei kunde nie spaore, alleen mar ellende vergaore.

Over zichzelf vertelt Peter: Na het overlijden van mijn vader (1984) ben ik nog vele jaren bij mijn moeder gebleven (ze is in 2013 overleden). Dus ik kon geld sparen.

Mijn buurman Richard Rens verzamelt wielershirts en ik verzamel allerlei dingen. Mijn buurman en ik hebben hetzelfde sterrenbeeld (schorpioen).

ik doe zo voorzichtig mogelijk, bijvoorbeeld in het verkeer. Op het werk hield ik vroeger rekening met mijn collega’s.

Ik drink geen alcohol en ik rook niet, dus ik ben een onthouder of ontzegger.

Ik doe soms geen moeite, dus ik spaar me eigen. Ik bespaar zoveel mogelijk op energieverbruik.

Ik hoop dat meneer Luysterburg hier blij mee is.’

Natuurlijk, Peter, ik ben blij met al je bijdragen! Tot volgende week!