Hart onder de riem voor Ter Wal

LEPELSTRAAT - Hoog bezoek voor Woonzorgcentrum Ter Wal in Lepelstraat. Burgemeester Frank Petter kwam er afgelopen maandag op bezoek om de bewoners en het personeel een hart onder de riem te steken na een loodzware tijd in de coronacrisis. Er ontstonden boeiende gesprekken, onder andere met mevrouw Jansen, die onlangs 100 jaar werd.

De tweede coronagolf was niet mild voor Woonzorgcentrum Ter Wal. Veertien bewoners en zeven personeelsleden werden getroffen door het virus, één honderdjarige bewoner verloor het leven. “Het was een verschrikkelijk jaar”, vat Wilma van Seventer van Ter Wal het samen. Toen ze contact opnam met de gemeente met de vraag of burgemeester Petter wilde langskomen om de honderdste verjaardag van mevrouw Jansen te vieren, stuitte ze weer op het coronavirus: door de coronamaatregelen worden dergelijke bezoeken niet meer afgelegd. Toch verscheen de burgemeester, op afstand en met mondkapje, maar vastbesloten om niet alleen mevrouw Jansen, maar álle bewoners van Ter Wal een hart onder de riem te steken.

Goedgemutst
Gelukkig zijn vrijwel alle bewoners goedgemutst. Het virus heeft hen niet kleingekregen. Eén 97-jarige bewoonster met onderliggende longproblemen werd zwaar getroffen door het virus, maar de gedachte aan haar op komst zijnde achterkleinkind sleepte haar er doorheen.
“Geestkracht doet veel”, zegt Wilma, “we zien ook dat dementerenden, die zich niet bewust zijn van de coronacrisis en dus ook geen angst hebben, relatief weinig klachten hadden. Ik ben ervan overtuigd dat de afwezigheid van angst daar een rol in speelt.”
De 100-jarige mevrouw Jansen is geestelijk nog dik in orde, maar als de burgemeester haar vraagt hoe zij de coronacrisis is doorgekomen toont ze zich allerminst angstig. Ze is ontwapenend nuchter als ze zegt: “Ik heb altijd in de apotheek gewerkt. Als ik daar een komma vergat, dan kon er ook iemand de pijp uitgaan. Is me nooit gebeurd! Ik heb een mooi leven gehad hoor!”

Als burgemeester Petter naast haar komt zitten bekijkt mevrouw Jansen hem nog eens goed. Ze toont nogmaals haar scherpte als ze zegt: “Bent u echt de burgemeester, waar is uw keten dan?” De burgemeester belooft plechtig dat hij zijn volgende bezoek aan Ter Wal aflegt mét ambtsketen. Mevrouw Jansen lacht tevreden.