Column Ton Tielemans: Downdaten

In mijn middelbareschooltijd had ik een vriendje met schatrijke ouders. 

Hij woonde in een prachtige villa en geld om te stappen was voor hem geen enkel probleem. Wij moesten nog wel eens een weekendje overslaan omdat de flappen op waren, maar hij tetterde gewoon door. Als het kon zes dagen in de week. Na het voetballen deed hij steevast zijn gouden ketting om en ging dan op jacht naar zijn favoriete vrouwen. Zijn voorkeur ging uit naar een bepaald soort dames: ‘laarzen tot aan de knie, stevig in het vlees, rinkelende oorbellen, blond en het verstand van zijn moeder’. Tegenwoordig noemen ze deze manier van ‘verkeren’ downdaten. Je gaat dus in de slag met iemand uit een andere sociale klasse. Zo is een samengaan van chirurg met verpleegster of piloot met stewardess ook een vorm van ‘downdaten’. Mijn maatje van vroeger had nog nooit van downdaten gehoord, maar was gewoon geil op een bepaald soort vrouwen waar hij ‘natuurlijk nooit een vaste relatie mee aan zou gaan’. Een paar jaar geleden zat ik op een terras in Antwerpen toen ik onverwacht op mijn schouder werd getikt. Ik moest goed kijken maar het was toch echt mijn maat van vroeger. Zo’n twintig kilo zwaarder, grijs aan de slapen en een dame aan de arm met een stevige voorgevel en laarzen tot aan de knie. Hij had een feestje in Antwerpen omdat hij 25 jaar getrouwd was, inderdaad met die blonde dame waar hij natuurlijk nooit een vaste relatie mee aan zou gaan….