Reageren op dialectwoord: Kefee

Kerske (het woord van de vorige keer)

Richard Musters schrijft:

‘Iek mot zegge da iek m’n geloof al laank geleeje verlore zen. As iek zien oeveul ellende en onrecht er op de wèèreld is, dan kan ut bèèna nie zen dattur un God bestaot die da allemaol mar laot gebeure. En as ’k lees waffur un verdeeldheid en haot die zogenomde geestelijke allemaol predike, dan kan da nwoot naomes iemand gedaon worre die ut beste meej de meense vur et. 

Mar toch, altij as iek in un vremde ploats zen dan lwoop iek effe ut kerkske binne. Iek kan geniete van de schwooneid en vraog m’n eige altij af oe ze da vroeger toch zo mwooi en groot konne bouwe. En nouw meej al die moderne mesjienes en technieke kunne ze vaok allenig nog mar van die leleke gebouwe wegzette. 

Ok steek iek dan altij ’n kerske aon ter nagedochtenis van m’n ooverleeje dierbare. Want zolaank as wij aon oons dierbaren blijve denke dan zen die nog nie jelemaol dood. Meschien un vremde gedachte, mar ut gift mèèn toch altij wir un waarum gevoel. 

Monda van Diesen heeft een ander verhaal:

Kerskes oepsteke doen iek veul. A’k zondags noar de kerk gaon dan steek iek altai een kerske oep bij Maria uit dankbaorheid en vraog of ze oos allemaol wult blijve beschaarme.

Thuis braand iek ok veul kerskes, mar da zen dan waxineliechjes mej een batterijjkke. Dad’ies nie gevaorlijk, want een echt kerske zoude wellus kunne vergete uit te doen.

En da’dies dan vur den goeie aflwoop van een reis of vur een exaome bevurbeeld.

Bij oos thuis emme ze wel eens bekaant braand g’had mej echte kerskes te braande. Oos ma oi de kerststal gezet en kerskes erbaai. Daorvur oi ze watte geleed, da was de sneeuw. Toen de kaomerdeur ope gieng waaide de watte tegen de kerskes en vloge ien braand. Er was een neef oep bezoek en die zoot er vlakbaai. Die haandelde jeel vlug en kon het vuurke oep tijd uit krijge gelukkig.

Ien de Adolphine Kapel ier ien Ostrecht kunde tegeworrig ok een kerske oepsteke, want die ies elleke dag ope. En daor wur steeds mjeer gebruik van gemaokt woorde iek.

Dus er zen nog steeds veul meesse die hullep verwachte van bove.

Yvonne Rijk vertelt:

Kerskes em ik al veul oepgestooke. Awwe ievers oep vekaasie zijn en we komme veurbaaj un kerk oef kepelleke dan gaon we mjeestal naor biene en steeke daor un kerske oep.

Tuis braande we ok kerskes, mar das mjeer aljeen vur de gezelligèd. Ik vien da mwooi oem naor zo un braandend vuurke te kijke.

Ik weet datter ok veul kerskes gebraand woore beveurbeeld atter iemand eksaome moet doen oef atter iemand jeel ziek ies. Da kerske kuunde dan ien de kerk oepsteeke, mar ok tuis beveurbeeld bij un Mariabeeldje oef zomar ievers in de kaomer. Het gao mjeer om het idee. Ik weet nie of dagget elpt, mar g’et dan toch het gevoel dagge der wa veur gedaon et.

Agge ien de kerk un kerske oepsteekt ies ut de bedoeling dagge 50 ceente ien den offerblok gwooit. Toevallig ies het mijn taok oem iedere week diejen offerblok open te maoke en het geld der uit t’aole.

Un paor jaor geleeje was er iedere kjeer iemand die mijn van veur was gewiest. Ak ien de kepel kwam was den offerblok iedere kjeer ope gebrooke. Da was zeker nie plezierig. Ge moet tog wel jeel krap bij kas ziete oem zo iet te doen. Ut was zo aarg dawwe de kepel un tijdje oep slot emme gedaon. Uiteindelijk emme we den daoder gevonne en ies ut oepgelost.

Wa’k me ok nog eriener ies da’k toen ik un jaor of twolf was iek mun dwoopbelofte gedaon em. We moeste allemaol veur ien de kerk bij ut altaor staon mej un braandend kerske ien oos aande. Oep un gegeve moment rook ik nun braandluucht en ik zoog da de aandere kienders ok al roond keeke waor dattie luucht vandaon kwam. Injeens zoog iek ut. Iek ooi mun kerkske wa te diecht baaj degeene die vur mijn stong gauwe. Da maske aoi mwooi laank aor en da d’aor was aont verschroeie. Geluukig kon iek ut mej mun aande nog uit nijpe, mar ut et nog un jeel tijdje gestonke veuraon ien de kerk.

Het nieuwe woord

‘n Kerske opsteeke doede dikkels in ‘n kepelleke. Mar ‘n kefeeke wor bij oons ok gereegeld ‘kepelleke’ genoemd. Daorom docht ik: ‘Ik zal naor ‘t kerske ok ‘s ‘t kefee aon de orde stelle.

Ín de uidege gemjeente Woosdrecht emme d’r vroeger jeel veul kefees gestaon. Bekaant om de twee uize stong ‘r wel jin. De mjeeste zèèn verdweene en die t’r nog zèèn zien ‘r wel jeel aanders uit as toen.

Wat ik graag wil weten: Wat betekent een café voor u? Komt u er vaak en zo ja waarom? Is dat anders dan toen u jong was? Uw reactie is tot en met dinsdag 18 april 2023 welkom op het volgende adres:
luysterburg01@ziggo.nl