Biertje in eigen bubbel

HUIJBERGEN - In maart trapte de KNVB conform de landelijke richtlijnen op de rem, om vervolgens niet meer op te starten. Geen kampioenen, geen degradanten, geen enkel afscheid in stijl. Enigszins herstel volgde in de zomermaanden. Vol goede moed doch voorzien van diverse restricties stond ook het amateurvoetbal in september weer in de startblokken. In de Vierde Klasse B gingen METO, ODIO, Grenswachters, Vivoo en WVV’67 op herhaling. Om amper een maand later opnieuw een halt te worden toegeroepen. Vivoo-routinier Jeroen van Gastel, met bier in eigen bubbel als alternatief!

De eerste coronagolf betekende een vroegtijdig en roemloos einde voor Rudo Gommers in dienst van Vivoo. Na drie jaar beproeft hij momenteel met succes zijn geluk bij lijstaanvoerder Wernhout. Laatste man Jeroen van Gastel (30) overwoog zijn lot aan dat van de scheidende trainer te verbinden. “Rudo is een van de betere trainers waaronder ik heb gespeeld. In een opwelling dacht ik dat het misschien het moment was om ook na het seizoen te stoppen. Echter de onverwachte stop in maart en de geruchten dat Rick Luijkx en neef Jordy van Gastel wellicht niet meer terug zouden keren, deden me toch anders besluiten. Ik begon het spelletje al snel te missen en het ineens inleveren van te veel routine zou het elftal ook niet ten goede komen.”

Kliek

Jeroen van Gastel staat niet te boek als geboren leider. Hij speelt louter op basis van gevoel. Het bracht hem op de drempel van een respectabel aantal van 250 optredens in de Huijbergse hoofdmacht. Een hoeveelheid welke veel groter had kunnen zijn. Hij debuteerde immers in het seizoen 2004-2005. “Ik mocht destijds met de ‘grote jongens’ meespelen. Het voelde echter niet goed. Vivoo 1 was toen een blok, een kliek waar ik en diverse generatiegenoten niet tussen pasten. En uiteindelijk belandden we met veel plezier overigens in het tweede. Na een paar seizoenen onderging Vivoo 1 een gedaantewisseling en besloten we onder Marco Klijs met een aantal er alsnog voor te gaan”, blikt Jeroen van Gastel terug.

Met zijn ervaring schopte de eigen zoon het uiteindelijk tot aanvoerder van de Huijbergse formatie. De band die hij overigens aan compagnon in het verdedigingsblok Bouke de Waal kwijt is. “Geen enkel punt. Ik mis bepaalde eigenschappen om captain van het team te zijn. Ik speel mijn wedstrijden voor mijn plezier. Natuurlijk probeer ik deze te winnen. Lukt dit niet, dan drink ik daar na afloop geen pilsje minder om. Verder heb ik niet de drive om de jonge spelers met routine te overgieten. Als ze in het eerste spelen en ik zie iets gebeuren wat me niet zint, dan spreek ik ze daar op aan. Of ze nu een jaar of tien jaar jonger zijn!”

Trots

Vivoo kwam, evenals vorig seizoen, slecht uit de startblokken. Na de grote nederlaag tegen Grenswachters riep de nieuwe coach Andy Wierikx zijn troepen bij elkaar. Het moest en zou anders. In de daaropvolgende vier wedstrijden verraste het team vriend en vijand. Het trakteerde ODIO op een onverwachte verrassing en boekte vervolgens een drietal gelijke spelen. Net voor de lockdown was het nota bene Rudo Gommers, met zijn Wernhout terug op Huijbergse bodem, die Vivoo het tweede verlies bezorgde. Jeroen van Gastel kan zowel persoonlijk als ook collectief terugkijken op een geslaagde seizoenopening. Met een achtste positie is het momenteel een terechte middenmoter. “Inderdaad mogen we best trots zijn op hetgeen tot dusver gepresteerd is. We zijn in staat met onze manier van voetbal het de tegenstander best lastig te maken. Jammer dat het seizoen weer onderbroken moest worden.”.

Momenteel buigen allerlei geleerden over het mogelijke verloop en gevolgen van het coronavirus. Geruchten doen de ronde dat er mogelijk pas na nieuwjaar een doorstart zou kunnen plaatsvinden. “We moeten ons er bij neer leggen. Het wordt er allemaal niet leuker op. De zondagen zijn in ieder geval een stuk saaier geworden. De trainingsavonden mis ik overigens niet zo hoor! De wedstrijddagen, dat is een ander verhaal. Noodgedwongen drinken we nu maar een biertje in de huiselijke bubbel”, lacht Jeroen van Gastel.

Spiegel

De feestdagen zijn in aantocht. Als het een beetje tegenzit rolt er drie maanden geen enkele bal. Het voetbal loze tijdperk heeft ook zijn sociale weerslag. "Ook het gezamenlijk trainen is momenteel verboden. Contact is er soms via whatsapp. Hier komen soms berichten over het in stand van houden van de conditie op. Of iedereen dit ook doet? Ik kan mezelf in ieder geval recht in de spiegel aankijken. Sinds maart probeer ik minimaal eenmaal per week tien kilometer te hardlopen. Ik moest ook wel. Was bijna vijf kilo aangekomen. Over spiegel gesproken…!”, besluit Jeroen van Gastel.