Naar de kleuterschool in de jaren 50

September 1958, voor het eerst naar school, dat wil zeggen naar de kleuterschool in Halsteren. Het eerste kleuterjaar, toen ik vier was, heb ik overgeslagen.

We woonden toen ver van de school en met twee kinderen op goed twee jaar was het voor mijn moeder een groot probleem om mij weg te brengen. Dus zat het eerste, niet verplichte, kleuterjaar er voor mij niet in. Ook verhuisden wij tegen die tijd van de Vetterik naar de Bernhardstraat en de school was plots nog maar vijf huizen van ons vandaan. De hoofdingang van de Sint Maartenschool was aan de Vijverstraat, maar die deur ging volgens mij nooit open. Iedereen kwam naar binnen door de poort in de Bernhardstraat en zo het schoolplein op.
De school was, zoals alle scholen toen op Halsteren, een katholieke school en er werd lesgegeven door enkele nonnen en ook een paar burger juffrouwen. Zelf zat ik bij juffrouw Betsy. Het hoofd van de school was volgens mij zuster Anunciata. Men sprak toen nog niet over een directeur.
Nadat de bel was gegaan, samen in de rij staan en dan hand in hand naar binnen, zo leerde je de andere kinderen kennen. Vooral de kinderen die achteraf woonden en bijvoorbeeld uit de polder kwamen, leerden zo een grote groep andere kinderen kennen. Ook was dit voor mij de enige school waar ik met jongens en meisjes samen op school zat.
Naast spelen, samen zingen, werden er ook verhalen voorgelezen, wat ikzelf heerlijk vond. Alleen of in groepjes maakten we onze werkjes, en leerden zo kleuren, knippen, plakken, kleien, enzovoorts. Trots waren we als we iets voor bijvoorbeeld Moederdag mochten maken. Handenarbeid was dan ook mijn favoriete vak. Samen iets maken gaf mij veel voldoening. Een heel sociaal gebeuren daar op de kleuterschool, ik heb veel geleerd in dat jaar en er een fijne tijd gehad.

Anekdote
Nu nog een leuke anekdote. Voordat ik op school kwam, woonden wij op een boerderij. De wc was er zo een met een plank waar een gat in zat en daarop een deksel, en die stond in de schuur. Maar die was voor ons kinderen te hoog, als we moesten plassen. Dus dat was, gauw naar buiten en broekspijp omhoog. We droegen toen altijd een korte broek, dus we konden al snel zelf plassen, zo tegen een paaltje, boompje of struik.
Nu was het speelkwartier op school en ik kreeg aandrang, dus maar een boom opgezocht en daar ging de brandweer. Hierop kwam de zuster met wapperende rokken aangelopen en vertelde mij dat dit echt niet de bedoeling was. En dat je zelfs voor de kleine boodschap naar de wc moest. Ze hadden daar toen al van die kleine wc-potjes.
Ja, zo leer je nog eens wat op school.

Tot de volgende Volluk.