Kijken met een schildersoog

HOOGERHEIDE – Nog tot 10 juni kun je in het Markiezenhof de tentoonstelling De Lage Landen bekijken, waarin werken uit het Rijksmuseum worden aangevuld door werken van regionale kunstenaars. De meest bescheiden bijdrage komt uit Hoogerheide, van Ad van Loenhout.

Zijn liefde voor de schilderkunst erfde Ad van Loenhout (66) waarschijnlijk van zijn vader. "Die dacht dat hij een werk van de Haagse schilder Louis Apol bezat", vertelt hij. "Dat bleek geen origineel, maar hij kon wel met verve vertellen over Apol, en andere schilderijen in huis. Daardoor ben ik waarschijnlijk gevoelig geraakt voor de stemming en sfeer van schilderijen en ben ik erover gaan lezen. Ik heb die interesse altijd gehad, en had ook al jaren de wens om er iets mee te gaan doen. Daar ben ik pas na mijn pensionering, in 2015, aan toegekomen, maar op het feit dat mijn werk nu in het Markiezenhof ligt ben ik stiekem wel erg trots."

Naast kunstliefhebber is Ad van Loenhout een fervent wandelaar, die jaarlijks heel wat kilometers rond de Brabantse Wal aflegt. Zijn liefde voor kunst en het mooie landschap leerden hem kijken als een kunstschilder. "Maar", zegt hij, "ik kan niet schilderen." Dus ging hij schrijven. "Op en rond de Brabantse Wal kun je dezelfde mooie dingen zien die kunstschilders uit de geschiedenis tot hun mooiste werken inspireerden. Zo kwam ik op het idee voor een serie artikelen waarin ik landschappen die ik op de Brabantse Wal fotografeerde vergelijk met schilderijen van grote meesters. Ik heb tot nu toe zeven verhalen gemaakt, waarvan er vijf zijn gepubliceerd in de Tijding van Heemkundekring het Zuidkwartier."

In zijn verhalen vergeleek Van Loenhout onder andere het zicht op de Brabantse Wal vanaf de Woensdrechtse Grindweg met 'duinlandschap met konijnenjacht' dat de grote Jacob van Ruisdael schilderde. Het uitzicht op de kerk van Hoogerheide vanuit het Koepelbos vergeleek hij met 'zicht op de Jacobstoren', een vrij realistisch werk van de door zijn abstracte werk beroemd geworden Piet Mondriaan. "In april vindt in museum Den Aanwas een tentoonstelling plaats over de schilder Marten Melsen uit Stabroek. Zijn werk 'het groen deurken' kun je ook in Woensdrecht terugzien, in de oude boerderij van de familie Hopmans aan de Nieuweweg."

De boodschap die Van Loenhout met zijn vergelijkingen wil overbrengen is simpel. "Schilders legden taferelen vast die ze mooi vonden, en die kun je overal zien. Ook nu nog, en zeker op de Brabantse Wal." Hoewel hij hoopt dat de bezoekers van de tentoonstelling De Lage Landen zijn werk waarderen, weet hij ook dat over smaak niet te twisten valt. "Dat is kunst", zegt hij, "in tv-programma's als Project Rembrandt zie je kenners het werk van de deelnemers beoordelen, maar ik ben het vaak totaal met ze oneens. Ik vind dat kunstcritici vaak onzin verkopen, ze verkondigen slechts hun smaak en daarover valt te twisten. Ik vind bijvoorbeeld dat Karel Appel, Van Gogh en de Cobra-schilders niet konden schilderen. Ik vind hun werken gewoon niet mooi. En dat is waar kunst om draait, je vindt iets mooi of je vindt het niet mooi. Ik wil alleen maar laten zien dat je mooie dingen overal kunt zien."