Luxe

Ik neem een bewuste beet van mijn tijgerbroodje. Ik proef, traag en geconcentreerd, de liefde en het vakmanschap wat er in dit broodje verwerkt is. 

Een oprechte smaak van dit product, dat tijdens de voorbije nacht en vroege ochtend vers is gebakken, door de mensen, die het maar doen, midden in de holst werken voor jou en mij. Niet alleen om zelf brood op de plank te krijgen, maar vooral op onze plank. Ik heb een mateloos respect voor degenen die, wanneer de grote meerderheid van het land lekker ligt te woelen, snurken of dromen, onze broden kneden en bakken in hun grote ovens. En laat nu net deze harde werkers echt ten einde raad zijn. Krankzinnige energiekosten van soms wel 5000 euro per maand. Dat is gigantisch veel geld. Zeker als je dat brood per brood moet terugverdienen. Het is nu een kwestie van overleven, en dat is meer dan frustrerend wanneer je nacht in nacht uit het beste van jezelf geeft. Laat ons hopen dat ze, net als vele andere MKB-ers, deze crisis overleven. Als zelfs een brood een luxe wordt, is het broodnodig om in te grijpen, beste politici in Den Haag...

Ankie Stuijts