De zwerver

Ik heb sinds kort een achterbuurman. Eigenlijk kan het niet want mijn huis grenst aan de achterkant tegen een park. 

Maar in dat park leeft sinds kort een zwerver. Hij is van buitenlandse afkomst verraad zijn gemompel. Hij mompelt in een vreemde taal, groeten doet hij niet en hij heeft dagelijks een moedeloze blik in zijn ogen. Onwillekeurig vraag ik me af waarom de man tot dit bestaan is gekomen. Was deze man ooit gelukkig getrouwd geweest? Kwam hij in een verleden thuis van zijn werk, welkom geheten door zijn vrouw, vrolijke kinderen en een hond, die al kwispelend om zijn aandacht vroeg? Wat voor werk zou hij gedaan hebben? Was de crisis bij hem extra hard aangekomen of een oorlog in zijn land? Koester deze man nog de gedachtes van hoe het eens was? Zou hij nog hoop hebben dat het allemaal wel weer goed zou komen? Nu is zijn leven gekomen tot het lopen van A naar B en weer terug, gedachteloos de ene stap voor de andere zettend en hopend op wat eten. Soms passeer ik hem en wil ik vragen of ik wat voor hem kan betekenen Maar een zekere angst houdt mij tegen, wat de situatie misschien nog wel triester maakt...