Directeur Hanneke Meulblok van OBS de Dobbelsteen gaat elders een nieuwe uitdaging aan.
Directeur Hanneke Meulblok van OBS de Dobbelsteen gaat elders een nieuwe uitdaging aan. Foto: Dennis van Loenhout

Hanneke Meulblok verlaat Dobbelsteen

Algemeen

HOOGERHEIDE – Per 1 januari moet OBS De Dobbelsteen het zonder directeur Hanneke Meulblok stellen. Ze vond een nieuwe uitdaging onder de rook van Rotterdam. Met De Zuidwestkrant blikt ze terug op 7 jaar aan het hoofd van een school waar ieder kind zich welkom en veilig voelt: “Ik laat de Dobbelsteen met een gerust hart achter.”


“Het is ongelooflijk hoeveel kaarten en cadeaus ik heb gehad van ouders en collega’s. Ik ben er gewoon stil van”, zegt Hanneke Meulblok. Haar vertrek sloeg duidelijk in als een bom bij collega’s en ouders. “Pas nu besef ik dat veel dingen die ik deed, en die voor mij zo vanzelfsprekend zijn dat ik er nauwelijks bij stilstond, voor ouders en collega’s heel belangrijk waren”, zegt Meulblok, “intakes deed ik altijd zelf, en als ouders niets meer van zich lieten horen belde ik nog even om te vragen hoe het met de schoolkeuze ging en of misschien nog kon helpen. Heel normaal vind ik dat. Ik stond elke ochtend bij de deur om de kinderen welkom te heten, ik vind dat dat zo hoort. En als een kind op school was gevallen, dan belde ik ouders even om te vragen hoe het ging. Dat doe je gewoon, toch? Maar nu hoorde ik pas hoeveel dat soms betekende. Dat er zelfs ouders waren die juist voor de Dobbelsteen kozen omdat ik er directeur was. De zin “Hanneke, wat doe je nú!” heb ik veel gehoord sinds ik mijn afscheid heb aangekondigd.”

Op de kaart

Al die persoonlijke aandacht is fijn, maar voelt voor Meulblok ook een beetje ongemakkelijk. Zelf staat ze niet graag in het middelpunt, daar ziet ze liever haar school, haar collega’s en “haar” kinderen. Ze zorgde dat iedereen in Hoogerheide en omstreken wist wat “OBS De Dobbelsteen” was. 

“Toen ik hier aan de slag ging heb ik rugzakjes met het logo van de school laten drukken voor alle kinderen. Die rugzakjes kwamen overal, op de voetbal, bij de scouting, bij oma en opa. Zo werden we zichtbaar. En we kwamen regelmatig in de media. Maar nu wordt me pas duidelijk hoezeer het feit dat ik zelf ook altijd zichtbaar was op school ervoor heeft gezorgd dat er positief over de Dobbelsteen werd gesproken. Maar ik deed het nooit alleen: zonder het superteam van de Dobbelsteen was het nooit gelukt om de school zo op de kaart te krijgen.”

Enthousiasme

Toen Meulblok zeven jaar geleden aan de slag ging bij de Dobbelsteen wachtte haar een grote uitdaging. Hanneke Meulblok was intern begeleider op de Bergse basisschool de Noordster toen ze intern een opleiding tot schoolleider volgde – “Dat leek me erg leuk!”. Toen ze een vacature zag voor de positie van directeur op de Dobbelsteen aarzelde ze niet. In Hoogerheide trof ze een school aan die een nipte voldoende scoorde bij de onderwijsinspectie en iedereen goedbedoeld zijn of haar eigen weg zocht. “Er was een flinke klus te klaren, maar daar stond ik niet bij stil”, zegt Meulblok, “ik ging gewoon aan de slag, ik ben een doener. Het mooie van directeur zijn is dat je overal bij betrokken bent: van de koffiebonen tot de gebouwen, en van het pedagogisch klimaat tot personeel. Ik heb geprobeerd een heldere, gestructureerde organisatie neer te zetten, die een voedingsbodem is voor een school waar elk kind zichzelf mag zijn en waar iedereen welkom is. Ouders zijn enthousiast over de Dobbelsteen, de inspectie ook. Ik laat de school met een gerust hart achter bij mijn opvolger, Rob Jiskoot. Hij is aimabel en daadkrachtig, hij kent het klappen van de zweep en bij hem zie ik hetzelfde enthousiasme dat ik voor de Dobbelsteen voel. Het hele team koos hem als de directeur die de Dobbelsteen nodig heeft.”

Dankbaar

Hanneke Meulblok gaat aan de slag op een basisschool in Barendrecht: “Ik wist al lang dat mijn ambitie verder ging”, zegt ze, “op de Dobbelsteen zitten 250 kinderen, mijn nieuwe school heeft drie vestigingen en bijna 1000 leerlingen. Dat vraagt om een andere manier van leiding geven, van die uitdaging word ik heel enthousiast. Maar ik zal nog vaak terugdenken aan de Dobbelsteen en Hoogerheide. Het was fijn om daar met mijn collega’s en ouders te kunnen samenwerken aan de ontwikkeling van zoveel kinderen. Je kind is toch je oogappel, dus het enthousiasme van al die ouders betekent veel. Daarvoor ben ik dankbaar.”

“Ik wist dat mijn ambitie verder ging”