Vivoo dames 1
Vivoo dames 1

Trots op mentaliteit Vivoo dames 1

Algemeen

HUIJBERGEN – Na een sabbatical jaar doemde er in de achtertuin een nieuwe onvoorziene uitdaging. Als actief voetballer verdedigde hij het groenzwart uit Woensdrecht. De club waar hij later als trainer de scepter zwaaide. Zeeuwse avonturen bij Smerdiek en Rillandia vormden vervolgens de opmaat naar Halsteren. Alwaar het contract tussentijds ontbonden werd. Een definitief vervroegd uitreden bij het West-Brabantse trainersgilde lonkte toen plots Vivoo dames 1 het pad kruiste. Vijf jaar later dreigt een afscheid met stille trom!

Corona

“Achteraf moet ik bekennen dat ik veel eerder de overstap naar het damesvoetbal had moeten maken. Het grote verschil tussen het mannen- en vrouwenvoetbal zit hem in de beleving en benadering. Dames accepteren keuzes. Wekelijks stond het hele team tweemaal op het trainingsveld. Als ik vervolgens zondag na zondag dezelfde elf op zou stellen, dan nog komt er geen gezeik. Waarom zeuren als het beter is voor het team? Ook op het veld tonen de dames zich enerzijds echte winnaars, aan de andere kant namen ze bijvoorbeeld clubscheidsrechters van de tegenpartij in bescherming als ik vanaf de kant het niet met een beslissing eens was. Beetje rustig joh, dat regelen we zelf wel, luidde het commentaar”, aldus Ruud Linders (60).

De komst van de opvolger van Marcel de Vaan zorgde voor een frisse wind en titel plus promotie naar de Tweede klasse. “Na een succesvol eerste seizoen volgden twee jaren waarin we wekelijks met hangen en wurgen speelden. Ondanks dat we veel sportieve klappen kregen bleef de spirit aanwezig en hadden we vrede met het feit dat we uiteindelijk degradeerden. Vorig seizoen speelden we opnieuw subtop in de derde klasse totdat corona iedereen een halt toeriep. Dit jaar zouden we opnieuw voor een top notering gaan.”

Steken

Na een handvol wedstrijden lijkt het seizoen 2020-2021 in een farce te eindigen. Covid-19 kan hierdoor de laatste tegenstander voor trainer Linders vormen waartegen geen punten zullen worden behaald. “Ik bereid trainingen en wedstrijdbesprekingen altijd van tevoren voor. Vorig jaar merkte ik aan mezelf dat ik soms steken liet vallen. Moest ik weer wat uit de hoek zoeken of hetzelfde verhaal vertellen. Ik vond echter niet dat ik na een afgebroken jaar kon stoppen en besloot er nog een seizoen aan vast te knopen. Hoewel we nu in principe in dezelfde situatie zitten heb ik nu toch aan het bestuur aangegeven dat ze naar een opvolger moeten uitkijken.”

Wie er volgend jaar voor het keurkorps van het Huijbergse damesvoetbal komt te staan, die krijgt te maken met een immer gretige groep. “Ik ben trots op wat ik achterlaat. Zoals reeds aangegeven, iedere trainingsavond staan er vijftien dames. Een team dat naast een hoop gezelligheid ook zeker voor de winst speelde. Iets wat, ondanks sleutelen aan oude brommers en vissen als alternatief, ik best zal gaan missen”, lacht Ruud Linders.

Ruud Linders