Joey van Hooijdonk (METO)
Joey van Hooijdonk (METO)

Routiniers tegen wil en dank

Algemeen

OSSENDRECHT/HOOGERHEIDE – Slijtage, veranderende interesses of familiale belangenverstrengeling op zondag? Daar waar decennia terug voetbalselecties leunden op de inbreng van 'gearriveerde' spelers, daar lijken tegenwoordig meer en meer de youngsters hun stempel te drukken. Niet langer kunnen gepokt en gemazeld routiniers op basis van hun bewezen diensten aanspraak maken op enige privileges. Ook bij het handvol Vierdeklassers uit de gemeente Woensdrecht teert men, in sommige gevallen bij gebrek aan beter en dus noodgedwongen, op de vruchten van de eigen jeugdopleiding. Uiteraard zijn er uitzonderingen? Zondag 21 januari aanstaande: Coen Michielsen (ODIO) contra Joey van Hooijdonk (METO)!

Patrick Schrier (42) mag zich op grond van zijn eenmalige invalbeurt voor Grenswachters de oudste actieve speler uit de vierde klasse weten. Grenswachters-aanvoerder Mark Leenaerts (38) speelt nog wekelijks de sterren van de voetbalhemel. Dan is het heel wat jaren stil voordat vanuit WVV'67 Marinus Knoops (33) en Ricardo Jaspers (30) aansluiten. In de top-5 echter ook al plaats voor Joey van Hooijdonk!


Sinterklaas
De 30-jarige METO-aan debuteerde vijftien seizoenen terug in de roodwitblauwe hoofdmacht. Als jong ventje te midden van toenmalige coryfeeën als Remco Broos, Giacomo Terrana, Arthur Borsboom en Arthur Borsboom. Van zijn huidige teamgenoten geloofde het merendeel toen nog in sinterklaas! "Had je me dat twee jaar terug voorspeld, dan had ik je voor gek verklaard. Het is echter zoals het is", lacht Joey van Hooijdonk. De voorhoedespeler is bezig aan zijn derde voetballeven. Vanuit de jeugd vond hij snel aansluiting in METO 1 en was belangrijk in het team dat uiteindelijk naar de Derde klasse promoveerde. Als vaste aangever van topscorer Remco Broos scoorde ook hij destijds 20 goals. Na enkele seizoenen hengelde Dosko naar diens diensten en Joey van Hooijdonk ging de uitdaging in Bergen op Zoom aan. Een ernstige blessure gooide roet in het eten en het avontuur eindigde in een sportieve desillusie. "Ik haalde niet langer mijn niveau en besloot het voetbalplezier terug te vinden en me bij WVV'67 aan te sluiten. Werden uiteindelijk drie mooie seizoenen onder meer door de promotie naar de Vierde klasse. Opnieuw brak een ernstige knieblessure me op en leek ik definitief klaar met ballen. Ik revalideerde en keerde terug op het oude nest in Hoogerheide. Mocht ik ooit nog aan voetballen toekomen dan zou dat in een lager elftal met mijn voetbalvrienden van weleer zijn. Het is dus wederom iets anders gelopen!"

Joey van Hooijdonk herstelde zodanig dat coach Peter Deelen vorig seizoen zelfs een beroep op hem deed. Tot het noodlot opnieuw leek toe te slaan. "Wederom een knie die opspeelde. Gelukkig bleek een meniscusoperatie afdoende en viel ik in de allerlaatste wedstrijd, ja bij ODIO uit, nog even in. De zomer kwam ik zonder problemen door en zodoende heb het er nog maar een keer op gewaagd. Met alle gevolgen van dien."

METO is koploper met Joey van Hooijdonk steevast in de basis. "Het team is jong en wordt steeds beter. Ik fungeer als aanspeelpunt waarvan de aanval verder richting de goal moet. Gijs Verresen is veelal het eindstation. Een rol waar ik me prettig in voel."


ODIO
Winst in Ossendrecht kan een belangrijke stap voorwaarts betekenen. De laatste drie seizoenen diende METO telkens het hoofd diep te buigen. ICT-er Joey van Hooijdonk berekent de kansen:"ODIO heeft een lastig elftal om tegen te spelen. Het team is grotendeels al jaren bijeen en dat maakt ze sterk. Aan de andere kant zijn dit soort derby's wel mooi om te spelen en vaak onvoorspelbaar."

Generatiegenoot Coen Michielsen (29) moet het antwoord met betrekking tot METO schuldig blijven. "METO heeft een heel jonge, echter mij onbekende, lichting spelers. Ik heb het elftal onlangs tegen WVV'67 zien spelen. Toen maakte het geen grootse indruk maar ik heb begrepen dat dit ook niet de beste wedstrijd van het seizoen was. Dat ze kunnen voetballen mag duidelijk zijn. Niet voor niets staat het team aan kop."

De makelaar-in-spe is bezig aan zijn twaalfde seizoen ODIO 1. Tevens het beste? "Als je naar mijn scoringspercentage kijkt misschien wel. Met inmiddels acht goals ligt mijn ooit behaalde seizoentotaal van elf binnen bereik. Komt ook door mijn positie. Speelde ik in verleden rechtshalf of verschillende plaatsen voorin, daar ben ik nu spits."


Coen Michielsen, Wicker voor intimi, nadert de kaap van 300 officiële wedstrijden en met 29 lentes de senior van het elftal. "Oei, is dat zo? Toch voelt dat niet zo. Ik merk niets van een status van nestor, ben ook geen aanvoerder of heb de rol van routinier. Ik hobbel gewoon lekker mee in een goed elftal."

ODIO doet ook dit jaar onder Peter van Oirschot weer mee om de prijzen. Waar staat men in mei aanstaande? "Ik denk dat we als derde eindigen. We kunnen in principe van iedereen winnen. We zijn echter nog niet constant genoeg. Je weet echter nooit hoe het loopt, zie vorig seizoen. Stonden we laatste en gaf niemand gaf ons halverwege nog een kans, uiteindelijk pakten we nog de laatste periode."
Coen Michielsen is de targetman van Peter van Oirschot. De Putse oefenmeester kwam, zag en overwon? Coen Michielsen:"Ik heb inmiddels al diverse trainers voorbij zien komen. Eerlijk gezegd had ik op voorhand enige voetbaltechnische scepsis toen ik hoorde dat hij zou komen. Een half jaar verder moet ik toegeven dat ik verkeerd zat. Hij houdt vast aan zijn visie, spreekt mensen aan op hun taken."
Toekomst en ODIO-METO? "Vanwege een zware enkelblessure speel ik altijd ingetaped. Zolang het goed blijf gaan, ga ik door. En verder is er nog geen acute 'kinderwens', dus dat speelt ook nog geen parten! De derby…ik heb er inmiddels al diverse mogen spelen. Altijd speciale wedstrijden met een eigen verhaal. Qua rangschikking zijn we misschien underdog. Doch we spelen hier niet op hun geliefde kunstgras en derhalve gaan ze net als de drie voorgaande edities wederom met lege handen via het Calfven of Putseweg terug naar huis!", knipoogt Coen Michielsen, routinier tegen wil en dank.

Coen Michielsen (ODIO)