Ankie Stuijts
Ankie Stuijts

Het is zoals het is: Rollator

Algemeen

Van het ene op het andere moment was ik van een fanatiek wandelaar veranderd in een oudere dame die achter haar rollator zich voortbewoog door de straten van de Hoogerheide. 

Een geplande operatie werd wat gecompliceeder dan gedacht en had nogal wat impact op mijn lopen. Na een paar dagen voelde ik me stoer genoeg om met de rollator naar buiten te gaan. Daar ging ik… Goed mijn voeten optillen. Dit vanwege veel tegels die niet recht lagen. Mijn rollator hobbelde nogal en vroeg concentratie om niet te struikelen over al die obstakels. Vast snel straatwerk voor de aanleg van de snelle glasvezel. Zou de gemeente niet af en toe moeten checken of die bedrijven hun werk wel goed doen, vroeg ik me af toen ik voorzichtig verder schuifelde. Op de hoek van de straat stond een auto geparkeerd precies op de plek waar zo fraai de helling voor mijn rollator was aangelegd. Na wat gevloek moest ik wel omdraaien en richting huis strompelen. Leerzaam hiervan was dat ik mijn auto nooit meer ergens op de stoep parkeer. Want dat we maar weinig ruimte hebben in ons dichtbevolkte landje betekent dat we keuzes moeten maken hoe die in te vullen. Ik hoop van harte dat we die maken met aandacht voor iedereen die zich verplaatst over de stoepen.

Ankie Stuijts