Geen toegevoegde meerwaarde

02-04-2023 Algemeen

OSSENDRECHT – Sportpark de Heiloop: ODIO 4 – Nieuw Borgvliet 8. Een duel in de kelder van het amateurvoetbal die op voorhand niet tot de verbeelding doet spreken. Ondanks dat de tijd is verzet aanschouwen diehards Sjef de Vos en Nico Hoogerwerf vanonder hun paraplu de verrichtingen van de aanstaande kampioen van de Zesde Klasse. ODIO’s vierde keus boekt een moeizame overwinning. Een reguliere zege voorzien van toch sentimenteel randje. Aan alles komt een eind, die ochtend ook aan de voetbalcarrière van Jan van der Poel. 

Speciaal voor de gelegenheid zijn Milan, Sofie, Pepijn en Lucas present. Of het kwartet het momentum in de verre toekomst op waarde zullen kunnen schatten is twijfelachtig, wel was het viertal peuters en kleuters getuige van opa Jan’s allerlaatste actieve kunstje op de Ossendrechtse velden. “Ik liep er al een tijdje mee rond en op een gegeven moment moet je jezelf recht in de spiegel durven aankijken. En dan tot de conclusie komen dat je niet langer van toegevoegde waarde bent en gewoon de eer aan jezelf moet houden”, aldus Jan van der Poel (61).

Titelrace

De nestor van ODIO 4 kwam de laatste seizoenen slechts nog mondjesmaat in actie. Het definitieve slotakkoord moest echter nog gegeven worden. “Al enige jaren fluit ik onze thuisduels en daarnaast ook soms ODIO 2. Af en toe trok ik echter ook het wedstrijdshirt nog aan. En hoewel ik van boven nog goed weet hoe het moet, merkte ik ook dat ik soms wat handelingssnelheid te kort kwam. We zijn nog volop in de race om de titel, aan het team om het in de paar resterende wedstrijden af te maken. Nieuw Borgvliet had nog geen punt dus ik achtte de kans groot dat ik ongehinderd nog een paar minuten kon maken en vervolgens een punt erachter kon zetten.”

Van Hooijdonk

Jan van der Poel speelde zijn laatste van zijn meer dan duizend wedstrijden sinds hij zich als 7-jarig ventje bij ODIO meldde. Na de jeugdopleiding werd hij kampioen met ODIO 3 en naar de selectie overgeheveld. Gedurende een kwart eeuw vormde hij in 511 (!) beker- en competitiewedstrijden als spits en later laatste man een vaste waarde voor ODIO 1. 

Welke staan je bij? “Uit bij METO, ik was inmiddels 44 jaar, werd ik eens matchwinnaar door een vrije trap van 35 meter binnen te schieten. Verder speelde ik in 1987-1988 een seizoen voor METO. Een fantastisch jaar waarin we achter kampioen als tweede eindigde. Het onderlinge duel in Hoogerheide wonnen we, met onder meer een goal van mij, met 2-1. Pierre van Hooijdonk scoorde tegen. Later ben ik hem bij NAC nog eens tegen gekomen, hij riep ‘Van der Poel, METO’ en begon over dat seizoen”, blikt de routinier terug.

Wedstrijdsecretaris, jeugdleider/trainer, damescoach, trainer lagere elftallen, clubscheidsrechter, onderhoud sportpark, voetballer. Enkele van de vele verdiensten voor ODIO. “Onmogelijk zonder onvoorwaardelijke steun van het thuisfront”, besluit Jan van der Poel terwijl hij een blik van verstandhouding met wederhelft Helga wisselt.