De veldtekens

14-03-2023 Algemeen

Jan is 80 jaar, eeuwige vrijgezel zonder kinderen. Een echte Bergenaar. Tot voor kort heeft hij altijd met veel plezier vastenavend gevierd. Helaas is zijn gezondheid steeds verder achteruitgegaan, dus de laatste jaren gaat hij alleen nog naar ‘Tussen de schuifdeuren’ en kijkt hij de optocht via ZuidWest TV. 

Al decennialang verzamelt hij alles wat los en vast zit over de vastenavend, en zijn verzameling is echt gigantisch. Natuurlijk heeft hij ook alle veldtekens. Menig verzamelaar kijkt met een scheef oog naar alles wat Jan bij elkaar heeft gesprokkeld en al vaak hebben mensen hem forse bedragen geboden om zijn verzameling te kopen.

Zijn neefje Jantje, inmiddels ook al 55, zoon van Jan’s zus Dimph, heeft als geboren en getogen Bergenaar dezelfde liefde voor de vastenavend. De oude Jan heeft zijn petekind altijd beloofd dat die na zijn overlijden de hele vastenavend-verzameling van hem zou krijgen. ‘Ik heb dat in mijn testament vastgelegd, jij krijgt van mij een legaat’, zo heeft de oude Jan zijn neef altijd verzekerd.

De oude Jan en Dimph spreken elkaar regelmatig. Dimph gaat vaak bij hem langs, of ze bellen even. Als Dimph op een dag ondanks een aantal pogingen telefonisch geen contact kan krijgen met haar broer, gaat ze naar zijn huis. Als zij aanbelt en hard op de deur bonkt, komt er geen reactie. Zij heeft een akelig voorgevoel en vraagt de buurman om de huissleutel van Jan’s woning. Ze weet dat Jan die ooit aan zijn buurman heeft gegeven, voor noodgevallen.

Dimph gaat samen met de buurman Jan’s woning binnen en wat zij al vreesde, blijkt te kloppen. Jan is overleden, zittend in zijn favoriete stoel. Vijf dagen later vindt de uitvaart plaats.

Natuurlijk is ook neef Jantje bij de uitvaart aanwezig. Hij is verdrietig vanwege het overlijden van zijn oom, maar verheugt zich erop de verzameling van zijn oom te gaan bekijken en uitzoeken. Als de notaris op verzoek van de familie nagaat wat Jan in zijn testament heeft vastgelegd, blijkt daar inderdaad het legaat van de vastenavend-verzameling in te staan.

Maar dan is er een grote tegenvaller voor Jantje: in de woning van zijn oom is nog maar een heel klein deel van de verzameling aanwezig. Oom blijkt aan het eind van zijn leven de hele verzameling aan een goeie vriend van hem te hebben geschonken. Jantje vraagt zich af of dat wel kon en mocht. Oom had hem die verzameling immers beloofd, mocht hij die dan wel aan een ander geven? De notaris moet hem teleurstellen. Oom had hem die verzameling weliswaar al lang geleden beloofd en dit ook in zijn testament vastgelegd, maar dat betekent niet dat oom daar tijdens zijn leven niet meer over kon beschikken. Oom was altijd vrij om de hele verzameling of een deel daarvan aan iemand anders te schenken of te verkopen. En van die mogelijkheid heeft oom, helaas voor Jantje, nu gebruik gemaakt.

Als je een legaat krijgt, erf je specifieke spullen of een specifiek geldbedrag. Alle bezittingen en schulden die de overledene verder heeft nagelaten, gaan naar de erfgenamen.