Geduld
En we zitten alweer in maart, alsof het niets is zo vliegt de tijd voorbij.
Ik dacht altijd dat als je ouder werd, je meer geduld zou krijgen. Dat blijkt niet zo te zijn. Integendeel. Alles duurt steeds langer. Misschien komt dat omdat de tijd die ons nog rest steeds korter wordt. Misschien hebben we gewoon veel te vaak tijd verloren aan dingen die niet nodig waren.
Als je net samen besloten hebt weg te gaan van een feestje bijvoorbeeld en je dan nog een half uur met je jas aan staat wachten in de gang omdat je partner ‘nog even’ iedereen uitgebreid gedag gaat zeggen. Als ik die tijd bij elkaar optel had ik al gedoucht en wel in bed kunnen liggen.
Dat gaat ook over maatschappelijke zaken. Hoe lang moeten de onderzoeken naar Borsato, Ali B. en Vieze Jeroentje duren? De rechter doet sneller uitspraak over een gecremeerde kroket dan over de vraag of iemand is misbruikt of niet.
Moeten we het nog over het Gronings gas hebben? Alles duurt zó lang.
Zo dadelijk naar de supermarkt, mij weer verbazen over de prijzen om vervolgens, uiteraard, de langzaamste rij te kiezen bij de kassa’s.
Geduld is een schone zaak…