Volluk: de kapper

06-03-2023 Algemeen

De kapper

Als kind groeide ik op in de jaren ‘60, en laat dat nu net de tijd zijn waarin grote veranderingen in de maatschappij plaatsvonden. Eerst luisterden we nog gedwee, en als ze thuis vonden dat je haar te lang werd moest je naar de kapper.

We hadden toen drie herenkappers in ons dorp, dat waren Dorus Musters aan de Halsterseweg, P. van Meel in de Dorpsstraat op ik meen nummer 37 en Kees Nefs in de Kapelaan Molstraat. Twee van de drie knipten zelfs in een gewoon woonhuis. Ook wij als jongens gingen hier naartoe en zelfs meisjes kwamen er, ik denk dat dat te maken had met de kosten. Er was wel een dameskapper maar die had een ander tarief, dus kregen wij 50 cent mee en knippen maar. Mijn vader zei dan altijd nog van ‘laat er maar veel afknippen, want dan duurt het langer eer je weer moet.’
Totdat in 1963 de Beatles kwamen, die hadden langer haar en werden populair onder de jongeren. Dit was vooral voor de ouderen tegen het zere been en er zijn wat discussies over de haardracht geweest. Voor die tijd hadden jongeren nooit iets in te brengen, maar nu werden ze opstandig en lieten ze massaal hun haren groeien. Voor vele ouderen was dat ook het sein van ‘dan zullen ze ook wel niet willen werken’ en ze spraken van ‘langharig werkschuw tuig’.
Als ik foto’s terugzie moet ik toch wel lachen , het was namelijk zo dat wij allemaal onze haren lieten groeien maar vergaten om er model in aan te brengen, dus ik geef toe het zag er vaak niet uit.
Deze haardracht heeft lang geduurd en er lopen nog wel personen met lang haar, al gaan deze tegenwoordig vaker naar de kapper maar dan om er weer model in te brengen.
Later is er een tijd geweest dat er groepen jongens en heel soms ook meisjes hun haar helemaal af schoren. Vooral de mannen net als ik die helemaal kaal werden, vonden dat fijn. Nu liepen wij niet zo meer in de kijkerd.
Tot er een aantal jaren geleden weer een nieuwe trend verscheen en jongeren hun haren en zelfs de zijkanten weer lieten kortwieken. Ook zag men weer een scherpe naad over hun hoofd lopen, een luizenpaadje noemden wij dat vroeger.
Ik meen dat er als een van de eersten een profvoetballer mee rondliep, er volgde bij een praatprogramma direct de opmerking van: ‘het is wel een erg Duits kapsel’. Nu zie je er velen mee lopen, en zo zie je maar telkens komt er weer wat nieuws.
De laatste trend is een knotje voor mannen, wat zal er volgen?
Nu denk ik bij iedere nieuwe gril van ‘het zal wel loslopen en ook weer overgaan’.

Tot de volgende Volluk, Twan Simons.