Mag ik u wat vragen?
Wordt u daar nou ook zo moe van? Van die vraag: ‘Meneer of mevrouw, mag ik u een paar vragen stellen? Het gaat om een belangrijk onderzoek, waarvoor we graag uw mening willen weten.’
Op straat, via de mail, soms met een brief, maar alles bij elkaar veel te vaak wordt ons gevraagd wat we van dingen vinden. Als ik een keer buiten de deur eet, krijg ik al vragen over wat ik van de maaltijd vond, van de bediening en natuurlijk van de ambiance. ‘Hoe groot is de kans dat u ons restaurant aan anderen aanbeveelt?’ Nul procent als je je zo opdringt! De enquêteziekte waait inmiddels als een spook door Nederland. Je kunt een dagtaak maken van het invullen van vragenlijsten. Van al die enquêtes worden dan weer onderzoeksrapporten uitgebracht. Mag ik u een paar vragen stellen? Soms reageer ik daar goedmoedig op, maar steeds vaker denk ik, daar gaan we weer; vragen over wat ik van een bepaalde website of een merk soep vind. Wordt het niet eens tijd dat we wat minder meningen peilen en dat vaker de vraag wordt gesteld: ‘Willen we dat wel weten.’ Zo kunnen we de enquêtemoeheid terugdringen! Bent u dat met me eens of juist niet? Het is maar een vraag!