“Ik de GOAT? Veel teveel eer!”

12-02-2023 Algemeen

HALSTEREN – “Ik stop echt niet omdat ik geen ideeën meer heb. Als het moet kan ik tien wagens per week tekenen, nog steeds.” Aan het woord is Perry Schuurbiers, die na 25 jaar stopt als ontwerper bij BC De Waterstraot. Het is geen afscheid, want Perry blijft gewoon bouwen en boetseren. En een terugkeer? Zelfs die sluit hij niet uit.

Zelf vindt Perry Schuurbiers (39) dat hij een erg leuk leven heeft, maar het is ook een erg druk leven: “Ik heb een jong gezin en een eigen bedrijf waar ik zeker 60 uur per week mee bezig ben, en vaak meer. Als je daar mijn rol als ontwerper bij BC De Waterstraot bij optelt, dan blijft er weinig tijd over. Al een paar jaar ben ik bang dat het zo druk wordt dat het bouwen me gaat tegenstaan. Dat wil ik voorkomen, want daarvoor vind ik het veel te mooi. Daarom heb ik besloten dat dit mijn laatste jaar als ontwerper is. Met pijn in mijn hart, dat zeker wel. Maar als ontwerper wil ik me overal tegenaan bemoeien, wil ik dat alles klopt. Dat ben ik verplicht aan de club, die het hele jaar in het bouwkot staat om mijn hersenspinsel tot realiteit te maken. Nog elk jaar vind ik het spannend hoe mijn ontwerp ontvangen wordt, ondanks dat ik het al 25 jaar doe en best wel wat prijzen heb gewonnen.”

Bescheiden als hij is vond Schuurbiers de aandacht voor zijn afscheid aanvankelijk wat overdreven, tot hij ging nadenken over wat hij als ontwerper allemaal bereikt heeft. “Ik heb 58 wagens ontworpen, waarvan 23 voor BC De Waterstraot. Als je uitgaat van 10 wagens per optocht heb ik dus bijna zes optochten ontworpen!” lacht hij. Zes optochten, die hem in totaal 12 ontwerpersprijzen en maar liefst acht keer de prestigieuze Mie d’n Oscar opleverden.

Bewonderaar

Met zulke statistieken kun je Schuurbiers rustig in het lijstje van de grootste Vastenavendontwerpers plaatsen, maar daar wil hij niks van weten: “Iemand noemde me de ‘Louis Weyts van deze tijd’, maar dat ben ik bij lange na niet. Ik heb het vak geleerd van mijn vader, en ik ben fan van mannen als Paul Versijp, Rick Lelieveld en Jan Wittebrood. Jan vind ik een fantastisch ontwerper, en toen hij een paar jaar geleden zei dat hij onder de indruk was van míjn ontwerpen stond ik met mijn mond vol tanden. Een ontwerper waar ik tegenop kijk blijkt ineens een bewonderaar van mijn werk. Dat is toch bizar?”

Met afstand het mooiste moment uit zijn ontwerperscarrière is het moment waarop Perry met BC De Waterstraot voor de eerste keer de prijs bij de A-Wagens won in de Bergse optocht. “Zonder overdrijven: dat is alsof je de Champions League wint”, zegt hij, “ik zag de hele groep juichen, dansen en huilen. Iedereen springt elkaar in de armen, alle emoties komen naar buiten. Nooit was ik trotser dat ik voor zo’n groep ontwerper mocht zijn. Dat is voor mij de allergrootste prijs.”

Voor zijn laatste jaar als ontwerper legde Perry de lat voor zichzelf hoger dan ooit. “Dat doe ik elk jaar, het kan elk jaar nóg beter en nóg mooier. Ik heb geprobeerd om weer een wagen neer te zetten die niet alleen mooi en spectaculair is om te zien, maar waar we als groep ook met veel leut aan kunnen bouwen. Want dat is het belangrijkste, een bouwclub is veel meer dan bouwen en bier drinken. Het zijn mijn vrienden, het is een tweede familie, waar ook mijn vader, mijn moeder, mijn vrouw en mijn jongens deel van uitmaken, net als mijn broer, mijn schoonzus en mijn neefjes. Samen deel je lief en leed. Daarom neem ik geen afscheid.”

Perry Schuurbiers blijft - naar eigen zeggen “voor altijd” - verbonden aan BC De Waterstraot. Volgend jaar blijft hij daar bouwen en boetseren: “Het lijkt me tof om te kunnen bouwen vóór een ontwerper”, zegt hij. Zijn opvolger is al bekend binnen de gelederen van de bouwclub, en Schuurbiers verklapt al dat het om ‘een twintiger’ gaat: “We zijn een jonge groep, dat vind ik mooi. Ik wil de jongeren in de toekomst ook het vak blijven leren, en misschien begint het over een paar jaar wel weer te kriebelen. Ik sluit niks uit, maar voorlopig vind ik het mooi geweest en wil ik tijd hebben voor mijn gezin. Eén van de mooiste reacties die ik kreeg op mijn vertrek kwam van een jonge bouwer. Die plaatste een plaatje van een geit onder het bericht. Ik dacht dat hij verwees naar de Geit van Mie d’n Os, maar hij bleek mij de GOAT te vinden, de Greatest Of All Time. Veel teveel eer, maar die reactie deed me wel wat.”