Sneeuwgorzen op de Oesterdam
Als onze dagelijkse wandeling of fietstocht in de winter ons voert naar de Oesterdam -Tholen- speuren we altijd naar Sneeuwgorsjes. We gaan dan meestal als er niet te veel wind staat, want dan heb je door de drukte bij de surflocatie minder kans op vogels. We misten ze de afgelopen jaren op deze plek, maar nu werden we verrast met een groepje van 6-7 stuks. Gaan we met de auto, dan parkeren we die net voor het bord, waar je nog met de auto mag komen. Vanaf daar gaan we te voet verder.
Meeuwen, Torenvalk, Scholeksters, Steenlopers en Wulpen tref je er meestal wel aan. Laatst zagen we een “gezenderde” (voorzien van gps systeem) en geringde Wulp, waarop we voor de grap opmerkten, “hé een Wulp met een zonnepaneeltje op zijn rug”. Op de ring viel het woord Brussel te lezen. Via een vriend kreeg ik een mailadres van iemand die te maken heeft met ringen en zenderen van deze vogels en na toezending van mijn melding, ontving ik een mooi vluchtschema terug. Leuk om te zien welke vliegbewegingen hij maakt op een dag en waar hij dan meestal zit.
De Sneeuwgorzen zijn hier in de winter te vinden. Vanaf februari/maart beginnen ze alweer terug te trekken naar hun broedgebied in het hoge noorden tot in Noord-Groenland. Ze scharrelen bij de Oesterdam vaak op de rand of tussen de rotsblokken en vallen niet altijd direct op. Hun voedsel bestaat in de winter hoofdzakelijk uit zaadjes. Ze kunnen plotseling opvliegen en laten zich dan weer vallen. Dat is het moment om ze voorzichtig te benaderen. Vooral het mannetje heeft erg mooie warme bruinoranje kleuren, meer wit in de vleugel en borst dan het vrouwtje. Ze lijken schuwer dan in voorgaande jaren. Destijds zagen we een vogelaar door een verrekijker in de verte turen om ze te ontdekken, terwijl wij zagen dat er een praktisch op zijn schoen zat.
Ria Hogerwaard