“Het was wel héél erg…”
AlgemeenLEPELSTRAAT – Deze week leren de leerlingen van basisscholen De Wegwijzer uit Lepelstraat en De Rode Schouw uit Halsteren alles over de Watersnoodramp. In een speciaal samengesteld lesprogramma horen ze onder andere de verhalen van overlevenden, en dat maakt indruk: “Het was wel héél erg…”
Dat de basisschoolleerlingen uit Halsteren en Lepelstraat een speciale les over de Watersnoodramp krijgen is geen toeval. Die tragische stormvloed is dit jaar immers 70 jaar geleden, en raakte Halsteren en Lepelstraat harder dan andere plaatsen in de regio. Dat de leerlingen de speciaal samengestelde les krijgen voorgeschoteld in het Halsterse scoutinggebouw Samarbete is ook geen toeval, dat gebouw werd immers na de watersnoodramp door de Zweedse overheid en de provincie Friesland geschonken aan de gemeente Halsteren.
Groep 7 van de Lepelstraatse basisschool De Wegwijzer vindt het allemaal maar spannend, en heel indrukwekkend. Juf Miranda Robbe legt uit waarom het zo belangrijk is dat haar leerlingen leren over de Watersnoodramp: “Het onderwerp is nog steeds actueel. Op het Jeugdjournaal zien ze berichten over overstromingen in Australië, Afghanistan en recent nog in Californië. Door de klimaatverandering blijft het risico ook voor Nederland reëel. De jonge generatie heeft de toekomst, dus mag zich bewust zijn van wat er kan gebeuren. Bovendien willen wij als school die generatie verbinden met de mensen die de Watersnoodramp hebben meegemaakt. Daarom zijn we enthousiast over deze les, en spelen onze leerlingen straks ook een actieve rol in de herdenking.”
De leerlingen hebben zich in de klas al voorbereid op de les over de Watersnoodramp. Voor de 10-jarige Finn Rieken heeft de ramp van 1953 nauwelijks nog geheimen: “Ik vind rampen gewoon heel interessant. Ik wil altijd weten wat er gebeurd is en waarom”, zegt hij, “ik weet dat de Watersnoodramp kwam omdat de dijken nog niet zo heel stevig waren in 1953, maar nu hebben we wel goede dijken.” Zijn klas- en naamgenoot Finn van Rijen (11) vindt het heel mooi dat mensen die de ramp hebben meegemaakt erover willen vertellen: “Ik denk dat het belangrijk is dat ze dat delen. Ik denk dat ze heel bang zijn geweest, ik heb heel veel medelijden met ze.” Madelon van Tilburg (11) is wel eens op Neeltje Jans geweest, en vindt het heel interessant om te weten dat de Deltawerken gebouwd zijn om een herhaling van de Watersnoodramp te kunnen voorkomen: “In de klas moesten we nadenken over wie we zouden meenemen als er nu een Watersnoodramp zou zijn. Ik zou mijn broertje en hond redden, maar ik vind het fijn dat er nu dijken liggen die een grote storm kunnen tegenhouden.” Alle drie hebben ze oma’s en opa’s die de Watersnoodramp zelf hebben meegemaakt en er soms nog over vertellen. Madelons oma verloor zelfs een vriendje in het wassende water. Hun kennis over de ramp is misschien daarom wel zo groot, die verbaast zelfs de juf. Op de vraag hoe de Halsterse Laurent Rampartstraat aan zijn naam komt, zit Madelon meteen heel dichtbij het antwoord: “Dat heeft iets te maken met iemand die tijdens de Watersnoodramp geprobeerd heeft mensen te redden.”
Terug in Lepelstraat praat groep 7 nog even na. Alle leerlingen zijn het erover eens dat het goed is om over de Watersnoodramp te blijven praten: “Want wij moeten ervoor zorgen dat het niet nog eens gebeurt.” Finn kijkt naar het schoolgebouw en zegt: “Stel je voor dat je op het dak zou staan en je klasgenootjes voorbij ziet drijven. Dat is supereng en mag echt niet gebeuren.”
