Borrelpraat

21-01-2023 Algemeen

De dag na de brand kwam ik ‘s middags weer thuis van school en stond mijn vader met veldwachter Manniën te praten, niet de makkelijkste. 

Toen dacht ik: ik ben de sigaar en begon alvast maar te huilen en tussen m’n tranen door snikte ik: “ik kon er niets aan doen”. Die twee keken mij en elkaar aan zo van: Waar heeft die het in hemelsnaam over... “Wat is er manneke”, vroeg Manniën. Ik kreeg door dat hij daar niet voor kwam en van niets wist. Ik verzon een smoesje: ‘ik dacht dat jullie ruzie hadden’. “Kulleke, we hadden het over de voetbal”, zei mijn vader. Achteraf bleek dat Manniën kwam controleren of mijn vader z’n aardappelen niet op dezelfde plek had gezet als vorig jaar, vanwege de coloradokever. Die brand is gelukkig verjaard.

Gerrit.