Afbeelding

Volluk: Best een triest verhaal

Algemeen

Op 27 oktober was ik de Canadese vlag op aan het hangen, toen een geïnteresseerde buurman mij vroeg over het hoe en waarom hiervan. Deze beste man komt van oorsprong niet van hier en ik legde hem uit dat dit was ter ere van de bevrijding van West Brabant door de Canadezen.

Het is zo dat Bergen op Zoom rond 27 oktober 1944 is bevrijd en Halsteren en Lepelstraat zo rond 30, 31 oktober, maar ik wil de vlag niet voor één dag ophangen en zo maak ik er dus een bevrijdingsweek van.
Wij zijn dus bevrijd door de Canadese troepen en met name het Algonquin Regiment en het Canadian Armoured Regiment waren bij de eersten die in onze gemeente arriveerden. Deze jongens zijn de oceaan over gekomen, niet wetende dat ze in Nederland terecht zouden komen. Velen van hen sneuvelden, alles voor onze vrijheid en velen wisten zelfs niet dat Nederland bestond en waar het precies lag. Deze jongens werden door het Engelse oppercommando gebruikt, nadat België (lees Brussel en Antwerpen) in no time waren bevrijd, om de westhoek van België en Zuidwest Nederland (vooral de Westerschelde!) vrij van Duitsers te maken. Ik schrijf speciaal ‘gebruikt’, omdat ze met veel te weinig materieel en ervaren manschappen tegen de versterkte Duitsers moesten vechten. Vaak hadden ze alleen een beetje artillerie, wat tanks en persoonlijke handvuurwapens. Én heel veel heldenmoed!
Bij de Engelsen had chef staf Montgomery zijn eigen troepen versterkt en daarmee gehoopt op een snelle doortocht via Arnhem om zo als eerste Berlijn binnen te rijden. We weten hoe jammerlijk dit is verlopen.
Als ze eerst Zuidwest-Nederland hadden bevrijd, en dus ook de haven van Antwerpen, dan had ook het Ardennen offensief waarschijnlijk niet plaats gevonden. Oké, ik geef toe, dit is achteraf praten.
Wat is nou de bedoeling van dit schrijven ?
Ik sta versteld dat deze Canadezen niet worden geëerd in Halsteren en dan heb ik het niet over Bergen op Zoom, maar in onze oude gemeente is er alleen een lullig straatnaambordje met daarop Canadalaan. Is dat nu onze blijk van waardering?
Enkele jaren geleden hebben we met een aantal super vrijwilligers van de onder andere de heemkundekring een monument uit de grond gekregen, als aandenken aan de gevallenen uit de gecrashte bommenwerper op de Kijkuit. Elke keer als ik er langskom ben ik trots op deze mooie herdenkingsplaats.
Wanneer je door Hoogerheide komt zijn er diverse plaatsen waar je de geschiedenis kunt tegenkomen, vooral de ijzeren soldaten op de rotonde spreken mij aan. Het zou toch wel een blijk van waardering zijn wanneer er bij ons ook zoiets zou komen en de schoolkinderen eens per jaar bijvoorbeeld klaprozen neerleggen. En waar dan ook dit klaprozenverhaal wordt uitgelegd, want we herdenken wel op 5 mei (zeker zo houden) maar onze eigen bevrijding mag toch ook wel iets meer aandacht? Zo, even lekker mijn hart gelucht.

Tot de volgende Volluk, Twan Simons.

Canadaweg