“Gewoon, dankjewel!”
AlgemeenHALSTEREN – Deze week viert de strip Otto groot feest, want dit is de duizendste aflevering die tekenaar Huub van Overveld in deze krant publiceert. Een enorme mijlpaal waar Huub nuchter onder blijft, maar hij is zijn lezers dankbaar: “Gewoon, dankjewel.”
Het zijn maar twee woordjes, maar de “Gewoon, dankjewel” van Huub van Overveld aan zijn lezers betekent meer dan die twee woorden. Huub (39) heeft een stoornis in het autistisch spectrum, die maakt dat hij niet van drukte of grote groepen mensen houdt. In een duidelijke, gestructureerde en prikkelarme omgeving voelt hij zich het beste. Achter zijn tekentafel, in SDW’s Dagcentrum Colweghe in Halsteren vindt hij die omgeving. Tijdens de verbouwing van de Colweghe werkte Huub tijdelijk in Roosendaal. “Verschrikkelijk”, vond hij dat. Hij miste zijn vertrouwde omgeving en mensen, maar het weerhield hem er niet van door te tekenen, op weg naar de duizendste Otto, die van deze week.
Striptekenaar worden, dat is altijd al Huubs doel geweest. “Al toen ik klein was wist iedereen dat Huubke striptekenaar zou worden”, lacht hij. Huub groeide op met de strips van André Franquin, Mark Retera, Peter de Wit en Evert Kwok en kalkte ontelbaar veel schetsboeken vol in de hoop ooit net zo goed te worden als zijn idolen. Toen hij in 2005 de kans kreeg om wekelijks een strip te publiceren in De Halsterse Krant zag hij zijn droom uitkomen: Huub was professioneel striptekenaar.
Inspiratie
Aanvankelijk wilde hij een strip maken over homeshopping-programma’s op tv, maar het bleek moeilijk om daar de juiste karakters bij te vinden. Ineens wandelde Otto uit zijn potlood en had hij zijn stripfiguur gevonden. “Een paar afleveringen later kwam Lotte ineens in beeld, als aangeefster. Toen was de strip compleet”, zegt Huub. Hij vergelijkt Otto en Lotte met zichzelf en zijn zus Marieke. De inspiratie voor zijn strip haalt hij uit zijn dagelijkse leven: “De dagelijkse kost brengt altijd wel grappige situaties”, zegt hij, “om inspiratie heb ik nog nooit verlegen gezeten. Ik hou vooral van ‘autistische’ grappen, waarin Otto situaties of spreekwoorden ontzettend letterlijk neemt. En tekenen, dat verveelt nooit.”
In de jaren waarin hij Otto publiceerde werd Huub volwassener, en zag hij Otto diezelfde ontwikkeling doormaken. Zijn tekenstijl werd volwassener, hij leerde Otto digitaal in te kleuren via Photoshop. Zie ook pagina 12.
Soms kraakte Otto een kritische noot, en soms kwam daar kritiek op. Dat soort momenten is voor Huub niet altijd makkelijk, maar hij tekende altijd dapper door en liet zich nooit uit het veld slaan.
“Otto is mijn uitlaatklep”, zegt hij, “via Otto praat ik met de buitenwereld, en dankzij hem kan ik mijn ei kwijt. Ik krijg nog steeds veel positieve reacties en dat helpt me groeien. Door duizend afleveringen van Otto, en door de manier waarop mensen erop reageren, ben ik sterker in mijn schoenen komen te staan. Dat is te danken aan Otto, maar ook aan iedereen die mijn stip leest, al duizend afleveringen lang. Gewoon, dankjewel.”
Als het aan Huub ligt is aflevering 1000 gewoon een momentopname. Hij wil door, met grappen maken, met tekenen en met Otto: “Wat mij betreft komt de 2000e Otto er ook aan”, zegt hij, “en tussen de bedrijven door werk ik ook nog aan Homeflopping, mijn strip over homeshopping-programma’s. Die had ik eigenlijk bedacht voor in de krant, maar daar werkt Otto gewoon beter. Toch laat het idee me niet los. Of ik de duizendste Otto ga vieren? Dat weet ik nog niet, misschien wel. Maar Otto moet zijn feestje vooral in de krant vieren, daar hoort hij thuis.”