Afbeelding
Foto:

Kern van communicatie

(Hij) Tjonge tjonge… ze snapt me echt niet hè…pfff, ik had het zo duidelijk uitgelegd.
(Zij) Snapt hij nou werkelijk niet dat ik dat niet snap?

Herkenbaar? Voor mij in elk geval wel... Laatst zat ik thuis met mijn vriendin aan tafel te kletsen over van alles en nog wat, hartstikke gezellig. Ik gaf vervolgens een opmerking over iets waarvan ik dacht dat ze dat wel zou snappen. Maar toen merkte ik direct dat de goede communicatie tussen ons ineens was verdwenen en er ontstond een soort van impasse. Zij had haar mening en ik de mijne… nou gezellig… beiden liepen we met een kwaaie kop van tafel…

Maar waar ging het dan fout? Eigenlijk heel dichtbij... Bij mezelf…

Vanuit NLP praten we over oppervlaktestructuur en dieptestructuur. Oppervlaktestructuur is het woord of de zin die uitgesproken wordt en vervolgens door de andere wordt ontvangen. Misschien kennen jullie het wel, het zender ontvanger model wat je overal op het internet kan vinden. En juist daar gaat het vaak fout.

Als je dus nu je ogen eens dicht doet en denkt aan de zin: de hond loopt door het bos. Merk dan eens op wat voor visueel plaatje jij dan in je hoofd maakt. Grote kans dat je aan jouw eigen hond denkt of het bos bij jou in de buurt of noem maar op wat er op dat moment in jouw visuele plaatje te voorschijn komt. De kans is héél erg groot dat het visuele plaatje wat jij in je hoofd hebt gemaakt er heel anders uitziet dan het visuele plaatje van jouw partner of van je collega. En daar raken we dus gelijk de kern van communicatie… ieder persoon neemt de wereld op zijn eigen individuele manier waar, en noemt dat zijn waarheid…en dat is het in principe ook.

Hoe jij dat waarneemt is afhankelijk van jou dieptestructuur… oftewel welke ervaring en betekenis heb jij aan een woord gegeven.

Als ik naar de zin kijk 'de hond loopt door het bos' denk ik aan mijn privé hond en aan het bos waar we aan wonen, op welk pad we lopen en hoe de kleuren in het bos zijn.

En dat geldt dus voor alle communicatie tussen personen.

Nu kan ik een heel stuk gaan schrijven over een model, maar daar kom ik op een later moment wel op terug. Maar de kern van communicatie is het met de juiste vragen stellen je een hoop vertaalproblemen kan oplossen.

Dus als ik eens open vragen ga stellen, bijvoorbeeld 'maar wat bedoel je nou precies, hoe ziet dat er dan voor jou uit, en welke kant gaat dat dan op, waarom is dat dan zo' en me eens ga verdiepen in de dieptestructuur van de andere weet ik dus wat er aan de hand is, waardoor we geen vertaalprobleem meer hebben.

Het klinkt misschien heel schools maar het werkt echt, waardoor je communicatie veel beter zal verlopen. Oh ja… en vergeet dan niet je lichaamstaal weer in de open stand te zetten, want met nors kijken en je armen over elkaar heen blijven staan werkt het bovenstaande niet!

Fijn weekend en geniet van al het moois om je heen.

Droom niet van je leven maar leef je droom!

Reageren? r.f.de.groot.nlp@gmail.com