Conifeerprobleem aan Hazelaar in Halsteren
HALSTEREN – Aan de Hazelaar in Halsteren is, zoals in elke straat, de ene tuin groener dan de andere. Die van Wil Neleman is de groenste van allemaal. Wil houdt van de natuur, maar haar kersenboom is inmiddels zo uit de kluiten gewassen dat hij veel licht opslokt en de bestrating beschadigt. Over het verwijderen van die boom raakte Neleman in discussie met woningcorporatie Stadlander.
De voor- en achtertuin van Wil Neleman zijn niet groot, maar overal waar je kijkt zijn bloemen en planten. Het beeld wordt gedomineerd door een enorme kersenboom en enkele – ook forse – coniferen. “Ik hou enorm van de natuur”, zegt Neleman. “Ik vind dat een dorp groen moet zijn, en dat dieren een plek verdienen waar ze kunnen schuilen of een nestje kunnen bouwen. Sinds ik hier 20 jaar geleden kwam wonen hebben mijn bomen flink kunnen groeien. Mijn kersenboom is inderdaad behoorlijk groot. Daarom wil ik ‘m weghalen, en Stadlander bood daarbij haar hulp aan.”
Nestelen
Bij dat aanbod ontstond miscommunicatie, want het feit dat Stadlander stelde alleen de helpende hand te bieden als óók de coniferen verwijderd zouden worden, schoot Neleman in het verkeerde keelgat. “Dat valt me tegen van een woningcorporatie die zegt zo vóór het milieu te zijn. Ik wil niet dat alles uit mijn tuin verdwijnt, dan hebben egeltjes geen plek meer om weg te kruipen en kunnen mereltjes nergens meer nestelen. Mijn rozenboom mag weg, maar de rest moet blijven.”
Efficiënt
Gebiedscoördinator Anneloes van Geel legt uit waarom Stadlander ook de coniferen wil verwijderen: “Wij dragen de natuur een warm hart toe, maar grote bomen en struiken kunnen schade veroorzaken aan vastgoed, overlast veroorzaken of voor onveilige situaties zorgen. De huurder is daarvoor zelf verantwoordelijk, maar in gevallen als deze bieden wij aan de bomen op onze kosten te rooien. Zoiets kan flink wat geld kosten en daarin willen we onze huurder tegemoet komen. Dat we dat slechts doen als alle grote bomen en struiken in één keer worden gerooid heeft te maken met het feit dat wij ons geld efficiënt dienen uit te geven. Het is een aanbod, maar als mevrouw het niet wil aannemen dan mag dat natuurlijk.”
Stronk
Wil Neleman kiest er inderdaad voor het aanbod niet aan te nemen. “De rozenboom mag weg, maar ik wil de rest graag houden. Bovendien zou de boom omgezaagd worden, maar zou ik de stronk alsnog zelf moeten verwijderen. Dat is niet te doen.”
Anneloes van Geel bevestigt dat de stronk zou blijven staan: "We moeten afwegen hoever je als corporatie gaat in het nemen van een verantwoordelijkheid die eigenlijk bij de huurder ligt”, zegt ze. "De stronk zou mevrouw dus inderdaad zelf moeten verwijderen. Ze kiest er nu voor om alles te laten staan en dat mag, maar we nodigen haar uit om in gesprek met ons te blijven. Daarvoor staan we altijd open.”