“Nu moet het verdorie wél gaan lukken”
HALSTEREN – Het nieuwe, Bergse zakencollege heeft drie belangrijke opdrachten. De cultuur in de Bergse politiek moet veranderen, de kwaliteit van de gemeentelijke organisatie moet worden verbeterd en de enorme schuldenlast van de stad moet omlaag. Hoe ziet Barry Jacobs, wethouder fysiek domein en vrijetijdseconomie, zijn taak? Tijd voor een – hernieuwde – kennismaking met een wethouder die vertrouwt op de kracht van optimisme maar ook onomwonden zegt: “Nu moet het verdorie wél gaan lukken.”
Inmiddels heeft de 40-jarige Barry Jacobs al 10 jaar ervaring in de Bergse politiek. Bovendien heeft hij een militaire achtergrond, met uitzendingen naar Afghanistan en Irak. Hij heeft dus nodige ervaring om grote problemen het hoofd te bieden en die hielp hem in zijn eerste periode als wethouder: “Grote problemen los je niet in één keer op. Alle beetjes helpen. Door het invoeren van businesscases hebben we de afgelopen tijd de vraag op het sociaal domein inzichtelijk kunnen maken. Daardoor kregen we zo’n 300 mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt in beeld. Na regelmatige gesprekken met die mensen en goede begeleiding kon ongeveer de helft weer uitstromen naar een baan. Zoiets poetst het tekort van de stad niet in één keer weg, maar het is wel een forse besparing. Als wethouder zijn dat de momenten waarop je merkt dat je echt iets kan veranderen. Dat is waarvoor ik in de politiek zit.”
Optimistisch
Dat Jacobs werd verkozen om zitting te nemen in het nieuwe zakencollege ziet hij als een grote blijk van vertrouwen. “Het vertrouwen van mijn collega’s stel ik zeer op prijs. Na de reset heb ik heus een paar nachten wakker gelegen. Mijn portefeuille, met onderwijs en jeugd, ging me zeer aan het hart, ik wilde er geen afscheid van nemen maar ik zag ook wel dat er iets moest gebeuren. Van nature ben ik iemand die met iedereen probeert samen te werken en nooit conflicten zoekt, maar ik merkte ook dat ik in de dynamiek van onze lokale politiek werd meegezogen. Hier lijkt de politiek nog te vaak om personen te draaien. Dat is in de afgelopen jaren het grootste probleem van onze gemeente geweest. Met het focusakkoord in de hand zijn de problemen van onze gemeente ieders verantwoordelijkheid en moeten raad en college hard aan de slag om het te laten werken. Dat is minder makkelijk dan het op papier lijkt, maar ik ben een liberaal, en vooral optimistisch van aard. Ik heb er vertrouwen in dat het goed komt.”
Onderdeel
Zijn vertrouwen baseert Jacobs op collega-politici als PvdA-er Joey van Aken, in wie hij een goede verbinder ziet, in D66-raadslid Ufuk Cuman, die hij ziet groeien in zijn rol en in oudgediende Louis van de Kallen die de politiek als geen ander weet in te schatten. Maar ook in de maatschappij ziet Jacobs zaken die hem vertrouwen schenken. Bijvoorbeeld bij de Bergse Voetbalfederatie, die meedenkt over alternatieve manieren om sportparken te exploiteren en onderling samen te werken en in de discussie rond de bouwkoten, die ondanks alles wat er gebeurd is nog steeds productief doorgaat. “Ik word daar vrolijk van, van de bereidheid om in gesprek te blijven en mee te denken”, zegt Jacobs. “We hebben een grote bezuinigingsopgave, en sommige ingrepen die we moeten doen zijn niet leuk. Alles moet bespreekbaar zijn, mits het een aantoonbaar effect heeft. Maar we moeten ons ook bewust blijven van het feit dat 'leuke dingen' de jus van de samenleving zijn. We zijn allemaal onderdeel van het probleem, nu moeten we ook onderdeel van de oplossing worden.”
Bereiken
Over dat laatste ontstond twijfel rond Jacobs’ persoon, toen hij aankondigde zich in 2021 verkiesbaar te willen stellen voor een plek in de Tweede Kamer. “Zeker, het Kamerlidmaatschap is mijn persoonlijke ambitie”, geeft hij toe, “en de kans om die te verwezenlijken krijg je niet vaak, maar daarmee is nog niet gezegd dat ik op de kandidatenlijst kom. Als dat wél gebeurt, en ik word verkozen, dan breng ik een belangrijke rugzak mee naar Den Haag. Als wethouder heb ik namelijk gezien welke impact Haags beleid heeft op gemeentes. Dat geluid móet in Den Haag gehoord gaan worden. Zou ik Kamerlid worden, dan hoop ik dingen te kunnen bereiken die gemeentes als Bergen op Zoom op de radar brengen in Den Haag. Met meer compensatie of meer eigen regie zouden gemeentes erg geholpen zijn, en ik begrijp de frustratie van collega’s die zich op dit moment niet gehoord voelen door de landelijke politiek. Misschien kan ik daarin wat betekenen. Als ik naar Den Haag zou gaan betekent dat zeker niet dat ik de gemeente Bergen op Zoom vergeet.”
Verstandig
Tot duidelijk wordt of hij verkozen is blijft Jacobs zich inzetten als wethouder in het Bergse zakencollege. Binnen zijn portefeuille, onder andere op het vlak van sport, verkent hij de mogelijkheden die kunnen bijdragen aan een oplossing van de problemen van de gemeente. “De overheid gaat niet over fusies van verenigingen, maar we kunnen wel sturen op samenwerking en kritisch kijken naar welke taken de gemeente moet uitvoeren. Zonder coalitie en oppositie moeten we als college de raad nóg beter in staat stellen om de juiste beslissingen te kunnen nemen. We bevinden ons in een uitzonderlijke tijd en een spannende periode, die nog maar net is begonnen. Of we onze problemen binnen twee jaar kunnen oplossen? Ik weet het niet, maar het moet nu verdorie wél gaan lukken. Tot het gelukt is denk ik dat Bergen op Zoom er verstandig aan doet om een zakencollege in het zadel te houden. Zelf denk ik dat ik na deze periode sowieso afstand neem van de Bergse politiek. Ik denk dat de huidige raadsleden dat ook moeten doen. Dat is beter voor de hele gemeente.”
"Als wethouder heb ik gezien welke impact Haags beleid heeft op gemeentes. Dat geluid móet in Den Haag gehoord gaan worden."
