Kampioen met vallen en opstaan
HALSTEREN – Kampioen worden is een kwestie van vallen en opstaan, maar dat kwam zelden duidelijker aan het licht dan in het geval van Halsternaar Caron Kommers en paard Durore, die vorige week Nederlands Kampioen werden in de Klasse L Springen op de Hippiade in Ermelo.
Durore is een bijzonder paard, zoveel is zeker. Eigenaresse Debby Rens kocht Durore vorig jaar, en de relatie tussen de twee kende een turbulente start, die voor Debby eindigde in een val en een flinke blessure. "Dus ben ik het maar met Durore gaan proberen", zegt Caron Kommers (57), eigenaar van de Halsterse Stal Kommers waar Durore vaste gast is. Toen hij 14 jaar oud was werd Kommers eerder Nederlands Kampioen, toen nog op een pony. Dat zijn avontuur met Durore tot een nieuwe titel zou leiden had hij nooit kunnen vermoeden, maar het klikte simpelweg.
"Als Durore in het parcours is, dan gáát ze ervoor. Dan is ze alert en doet ze het uiterste om ervoor te zorgen dat ze geen balken omstoot", zegt Caron. Zijn rust, inzicht en ervaring als ruiter deden de rest, en in mei besloot Caron Kommers om wedstrijden te gaan rijden met Dorade. Samen wonnen ze de regionale West-Brabant Gras Tour, en met een derde plek op de gewestelijke kampioenschappen kwalificeerde het duo zich glansrijk voor het NK tijdens de Hippiade in Ermelo, op 31 augustus. "Ik was al vijf jaar niet meer in de ring geweest", lacht Caron. Wat begon met een veld van 54 deelnemers, eindigde in een barrage met een ongekend aantal van vijfendertig deelnemers. Caron en Durore kwamen als achtste op het parcours, en legden het af in een tijd van 38.13 seconden. "En toen werd het heel spannend", zegt Caron, "want er kwamen nog 25 deelnemers na mij. Ik was ervan overtuigd dat ik eraf gereden zou worden, maar elke keer slaagden ze er niet in om mijn tijd te verbeteren, en de deelnemers die wel sneller waren maakten vervolgens in hun snelheid fouten die tijdverlies opleverden."
Zenuwslopend
Zelf bleef hij nog het rustigst, maar voor Carons echtgenote Edith en zijn meegereisde familie en vrienden was de barrage gewoon zenuwslopend. "Ik ben vrij nuchter", relativeert Caron, "ik heb gereden voor wat ik waard ben, en als dat niet goed genoeg is, dan is het niet anders." Maar zover kwam het niet, want tot zijn eigen steile verbazing zag Caron zijn tijd de beste blijven, tot ook de allerlaatste deelnemer er niet in slaagde sneller te gaan. Tussen zijn dansende en juichende familieleden voelde Caron vooral trots. "Ik was trots op Dorade", zegt hij, "en ik was blij voor Durores eigenaresse, maar ik was ook wel trots op mezelf, dat het gelukt was." Want hoewel hij zijn eigen aandeel in het kampioenschap op ongeveer 50 procent inschat, weet Caron als geen ander dat ruiter en paard niet zonder elkaar kunnen. "Durore is er voor je", zegt hij, "mijn rol was het om te zorgen dat ze goed vóór de hindernissen terecht kwam, op het juiste punt afzette en niet gestoord werd in haar balans tijdens de sprong. We hebben perfect samengewerkt."
Damesmaatje
Met zijn titel won Caron onder andere een prachtige deken voor Durore, een sjerp en een "kampioenstrui" voor zichzelf. "Maar die paste me niet, het bleek een damesmaatje", lacht hij, "dus die is voor Debby. Als eigenaresse van Durore heeft ze die kampioenstrui wel verdiend!" Ook zonder passende trui geniet Caron van zijn titel. "Het mooie van deze sport is dat mensen van alle leeftijden het tegen elkaar opnemen. De paardensport draait vooral om de omgang met het paard, en daarin heeft elke leeftijd zijn eigen sterke en zwakke punten. Ik denk dat mijn ervaring me erg geholpen heeft, dus ik ben heel blij met deze titel. Samen met Durore ga ik het deze winter een klasse hoger proberen, maar uiteindelijk is het gewoon de bedoeling dat Durore schittert met haar eigenaresse."
