“Het is niet wat je kunt, maar wie je kent…”

PUTTE – Frans Huijbrechts zwaaide als allereerste preses de scepter over voetballend Putte. Niet minder dan … zouden diens voorbeeld voor korte of langere tijd volgen. Voorzitters in alle soorten en maten. Roemruchte, onopvallende, inspirerende of zelfs zakkenvullende heren. Boegbeelden van Sparta en latere instantie Grenswachters. Ook Theo Rasenberg behoort als voormalig leidsman tot de collectieve geschiedenis. Gedurende vijf jaar hielp hij de club door de eeuwwisseling heen. Onder het mom van ‘Het is niet wat je kunt, maar wie je kent’…

Een samenloop van omstandigheden is debet aan de entree van de familie Rasenberg in de Putse gemeenschap. Als telg uit het elf kinderen tellend horecageslacht nam een jonge Theo samen met ega Irene begin zeventiger jaren Het Witte Huijs in Terheijden over. “In die tijd nog een echte dancing. Na enkele jaren waren de bars in opkomst en ik besloot verder dan Terheijden te kijken. Ik kon aan de slag als bedrijfsleider in het horecagedeelte boven de Tervo. Rond 1980 was er ook woonruimte voor ons in Putte geregeld. Kort daarop bleek dat er een behoorlijk misverstand over de salariëring bestond en ik nam terstond ontslag. We besloten echter wel in Putte te blijven wonen”, aldus Theo Rasenberg (76).

Vanuit zijn nieuwe job als vertegenwoordiger in zonwering en later als vicepresident van lampengigant Lohuis vloog hij vervolgens vele jaren de gehele wereld over. De knowhow werd meegenomen in de opzet naar zijn eigen toko IDDI, handel in gediamanteerd gereedschap.

Zijn organisatorische eigenschappen werden ook privé op waarde geschat en zo was Theo Rasenberg reeds achttien jaar voorzitter van de Putse volleybalvereniging toen Grenswachters op de stoep stond. “De club zat in een mindere fase. Louis de Ru wilde stoppen en zocht een opvolger. De vereniging kende ik door mijn voetballende zonen Marc en Dennis. Ik besloot de uitdaging aan te gaan. Samen met Martijn Groffen als penningmeester, René Schuurbiers, Frans Schouteten, Cora de Vries, Paul Dekkers en Batsy van Laarhoven hebben we de schouders eronder gezet. Als eerste werd de horeca gestructureerd!”

De club was voorts medeverantwoordelijk de aanleg van verlichting op het tweede veld en de bouw van de tribune. Hoe kijkt men terug op de regeerperiode Rasenberg terug? “Ik denk dat ik in staat was om mensen te motiveren, het gevoel geven erbij te horen. Als club hebben we iedereen nodig.” 

Ook sportief stond Theo Rasenberg aan de wieg van een succesvolle episode. “Gouden greep was het terughalen van eigen zonen Danny Pollie en Dave Roels bij MOC’17. Daarnaast hadden we ons oog op trainer uit Sint Willebrord laten vallen. Toen hij kwam praten reed hij een grote zwarte Mercedes voor. Ik zei tegen Batsy ‘dat is ‘m. Dat kan niet missen’. Ad Kas reed niet alleen groot, maar dacht ook zo. Mazzel was dat ‘zijn chauffeur’ Rachid Aazouzi ook meekwam. Naast een begenadigd voetballer ook nog eens geweldig zanger. Zijn compositie geldt nog steeds als clublied. In de daaropvolgende seizoenen zette Kas de selectie naar zijn hand en promoveerde naar de Derde Klasse.”

De festiviteiten begin juni zullen vanwege een reeds geplande vakantiereis aan de voormalige roerganger voorbij gaan. Met zonen Marc en Dennis, schoonzoon Marc Leenaerts en het kwartet kleindochters als de Rasenberg-sisters van Grenswachters dames 1 zal de familie toch ruimschoots vertegenwoordigd zijn!