Mijlpaal voor Jesper van Linden

PUTTE – Bijna tachtig procent van de historie van Grenswachters stamt vanuit de vorige eeuw. Ook na de millenniumwisseling schreef men met dikke pen voetbalgeschiedenis. De jubilaris kende een tweevoudige oprisping naar de Derde Klasse, zakte af naar de kelder van amateurvoetbal. Bovenal staat de club anno de eenentwintigste eeuw te boek als een stabiele Vierdeklasser. Onder meer met dank aan Jesper van Linden, verdediger met inmiddels ruim 250 wedstrijden voor Grenswachters 1 op de teller!

Incidenteel maakten Mark Leenaerts en Joris Koeleman dit seizoen speelminuten en kunnen bogen op een iets langere staat van dienst. Van de vaste basisbemanning is Jesper van Linden (29) veruit de meest geroutineerde speler binnen de Putse selectie. De rechtervleugelverdediger debuteerde op 26 april 2009. Uit bij HSC (2-1) verving hij coryfee en buurman Patrick Schrier. Sindsdien stond de creatief marketeer van professie nimmer ter discussie. Scoren is met slechts een sporadische treffer niet zijn corebusiness, niet aflatende inzet des te meer. Vijandelijke aanvallers komen hem iedere wedstrijd meerdere malen en zelfs tot vervelends toe tegen. In 2018-2019 werd hij tijdens het Woensdrechts Voetbalgala gefêteerd met een Bronzen Schoen.

Jesper van Linden verruilde drie jaar terug zijn geliefde Putte voor een stekkie in het centrum van Rotterdam. Toch pendelt hij door de week minimaal eenmaal voor een training naar het zuiden, in het weekend wacht steevast een uitdaging in competitieverband. “Toch 85 kilometer enkele reis. Iets waarmee ik nooit geen moeite had, zolang het me meer energie opleverde dan het kostte. Soms twijfel ik wel eens, zoals onlangs tijdens de derby met WVV’67. Als ik dan speciaal van een weekend in Duitsland terugkom en niet overal dezelfde beleving bespeur. We speelden ongeïnspireerd, er vielen onderling wat woorden en verloren met 4-1. Daar heb ik dan wel moeite mee”.

De voetballiefhebber pur sang is de vierde generatie Van Linden die nauw met de Putse voetbalclub verbonden is. Samen met onder meer Tobi de Bruijn, Thom van Dongen, Mathijs Brok, Julian Joosen, Joris Koeleman en Jelle Hesbeens geldt hij als een van de eigen zonen van de vereniging. Het elftal herbergt voorts tal van Belgische spelers en omarmde zoals in voorgaande jaren vaak gebruikelijk exotisch klinkende namen als die van Mehri Hmaidouch Mansour, Vagner Cruz de Luz, Kwakye Oduro, Jean Mbunga. “Het is ieder seizoen een komen en gaan van spelers. Van Mendes en Acolatse via Hein Loman en Roy Belde naar de huidige lichting. De een blijft wat langer dan de andere. Dat kleeft een beetje aan Grenswachters. Zo stond ik dit seizoen uit bij METO ineens met een voor mij vreemde keeper in de kleedkamer en op het veld. We verloren dik en heb ‘m daarna ook niet meer gezien”, lacht Jesper van Linden.

Trots

De routinier is trots dat hij bijna een kwart eeuw van de clubhistorie heeft mogen meemaken. Als persoonlijk hoogtepunten markeert Jesper van Linden de promotie naar de Derde Klasse. Ook voor de nabije toekomst is Jesper van Linden niet bezorgd over het voortbestaan van de vereniging. “Het bestuur doet haar stinkende best , er komt jeugd aan en zolang het dameselftal speelt, zit het wel goed. Dit team zorgt voor binding bij Grenswachters!”.