Watervogeltelling bij De Duintjes.
Watervogeltelling bij De Duintjes. Foto: Ria Hogerwaard

De Duintjes en Lindonk

Algemeen

Om bij de Duintjes te komen is de handigste route de Beukendreef bij Mattenburgh in te slaan en door te rijden tot het einde, waar je bij de slagbomen van het spoor de auto kan parkeren. 

De Duintjes was vroeger een populair zeebad. Inmiddels is het gebied in het bezit van Brabant Landschap en ligt het als een soort eilandje in de slikken van het Markiezaatsmeer. Het terrein is onderdeel van Natura-2000 gebied. In de zomer zie je er koeien grazen en in de winter IJslandse paarden.

Als je het spoor overgestoken bent en door het hekje bent gegaan is het rondje op de Duintjes zelf maar 800 m. Je hebt hier een mooi uitzicht op het Markiezaatsmeer, waar je in de verte allerlei watervogels kunt waarnemen. Met wat geluk staat daar soms ook de Zeearend. In het gebied veel Graspiepers, Veldleeuweriken, Roodborsttapuiten en ooit zagen we er een mooie Gekraagde Roodstaart. Weer terug bij het spoor rechtsaf en het eerstvolgende paadje links inslaan richting Lindonk. Daarna de Beukendreef terugwandelen. Prachtige grote bomen waar je van alles in aan kunt treffen, o.a. diverse Boomkruipers. We kijken nog altijd naar de holte in een boom in de bocht waar tot 2 jaar geleden de Bosuil vaak in zat te roesten (rusten) om te zien of hij weer terug is op zijn oude plekje.

Het gebied De Duintjes maakt ook onderdeel uit van de landelijke watervogeltelling. Als we het gebied gaan inventariseren, krijg je toestemming om op de normaal niet toegankelijke plaatsen te komen. Het is best inspannend, bij het doorkruisen van het terrein stuit je regelmatig op afrastering die onder stroom staat en daar moet je dan overheen. Ook zijn er diverse waterstromen waar je doorheen moet waden. Maar het geeft veel voldoening om in die mooie natuur rond te lopen en al die vogels geteld te krijgen. Aan het eind was er toch even een minder moment toen we een Brandgans zagen, die in het water aan zijn doodsstrijd bezig was. Het duurde gelukkig niet lang, het zoveelste slachtoffer van de Vogelgriep.      

Ria Hogerwaard