Vogels geven rust

HALSTEREN – Van vogels hielden de Halsterse Ria en Jan Hogerwaard altijd al, maar tijdens de coronacrisis beleefden ze meer plezier aan hun hobby dan ooit. Kijkend naar vogels kwamen ze niet alleen tot het besef dat we in een bijzondere regio wonen, het bracht vooral rust.

Al zijn hele leven houdt Jan Hogerwaard (72) van dieren. Als kind verzamelde hij met zijn broer al insecten, visjes en salamanders in een speciale “natuurschuur”, en hij is al 40 jaar een gerespecteerd lid van de Bergse vogelwerkgroep. Jan wist zijn liefde voor vogels feilloos over te brengen op zijn echtgenote Ria (73). Samen trekken ze uren per dag de natuur in: “Dat geeft ons heel veel rust. Naar dieren kijken is pure ontspanning.”

Tijdens hun wandelingen in natuurgebieden in de regio – en ver daarbuiten – vergapen Jan en Ria zich aan de vogelpopulatie. Verre reizen, zoals ze die voor de coronacrisis maakten, hebben ze de afgelopen twee jaar niet gemaakt, maar in plaats daarvan realiseren ze zich nu meer dan ooit hoe mooi West-Brabant is: “Op landgoed Vrederust zit een kolonie Blauwe Reigers. Onlangs zagen we er bij het Wasven een stuk of vijftig bij elkaar zitten. Prachtig! In het Volkerak zitten op dit moment enkele kraanvogels, dat is gewoonweg uniek. Op het eiland Steenvliet in het Markiezaatsmeer broedt nu een kolonie Lepelaars, ook dat is heel bijzonder om te zien”, zegt Ria. “We zien ook steeds meer krooneenden, dat is een prachtige soort, en de nachtzwaluw zie je steeds vaker. Zelfs zeearenden kun je in onze regio bewonderen. Helaas is het ze nog niet gelukt om hier te broeden, maar dat komt vast nog goed.” 

Ontdekt

Er is dus genoeg te genieten in eigen regio, vinden Ria en Jan. Bij de Melanen en op Landgoed Vrederust komen ze graag, maar ook bij de Pluimpot, rond Wouwse Plantage, in de Ossendrechtse Noordpolder en bij de Kleine en Grote Meer tussen Ossendrecht en Putte kunnen vogelliefhebbers volgens Jan en Ria hun hart ophalen. 

Sinds de coronacrisis is het aantal vogelaars in de regio sterk gegroeid, merken ze: “Zeker als er een bijzondere soort gesignaleerd is struikel je soms over de Twitchers en fotografen”, zeggen ze, “soms is dat jammer, maar aan de andere kant is het mooi dat zoveel mensen ontdekt hebben hoe mooi vogels zijn.”

Het vogelbestand in onze regio is volgens Jan “redelijk op orde”. Volgens hem kun je in weinig regio’s meer broedvogelsoorten tegenkomen dan in West-Brabant, maar intensieve landbouw en windmolens blijven een bedreiging voor vele vogels. Hij kan het weten, want voor Sovon Vogelonderzoek Nederland, dat vogeltellingen uitvoert voor natuurbeleid, beheer en onderzoek, zet Jan zich al jaren in om verschillende vogelsoorten te inventariseren. Bovendien plaatst hij als lid van de Uilenwerkgroep van de Vogelwerkgroep op meer dan 100 plekken in de regio zogenaamde steen- en kerkuilkasten, waarin uilen rustig kunnen broeden. De uilenwerkgroep werd in 1982 opgericht om uilen te beschermen. Rond 2006 sloot Jan zich erbij aan, en sindsdien zag hij de uilenpopulatie in de regio gestaag groeien. “Ja, dat is zeker een goed gevoel. Ik hou van vogels, dus als ik mijn steentje kan bijdragen aan hun welzijn, dan doe ik dat graag”, zegt hij. “Ria en ik zijn ook vaste klanten bij de vogelopvang, want we zien regelmatig een vogel in nood en als die nog gered kan worden dan leveren we ‘m af bij de vogelopvang. Enige tijd geleden brachten we nog een kerkuiltje dat er slecht aan toe was. Nadat het was hersteld hebben we het uiltje opgehaald en uitgezet in zijn leefgebied, daar waren we erg blij mee.”

Als amateurfotograaf vindt Ria in vogels een bijzonder dankbaar onderwerp. Van de zeldzame vogelsoorten die ze in de natuur zien, tot de vinken in eigen tuin, Ria legt ze vast met haar camera en gebruikt die foto’s soms als basis voor haar schilderijen. “Als ik van een wandeling terugkom zonder een vogel te hebben gefotografeerd kan ik best chagrijnig zijn”, bekent ze, “maar dat duurt maar even. De rust die je voelt als je dieren in hun natuurlijke omgeving observeert is niet te evenaren.”