Genieten van vogels

Als de storm Eunice over het land raast, kunnen we (Jan en Ria Hogerwaard, red.) niet onze dagelijkse wandeling maken. Zaterdag als de storm is gaan liggen staan we dan ook al te popelen om op pad te gaan. Sinds begin van Covid hebben we dit geïntensiveerd met het 3G motto: Gratis, Gezond en Genieten. 

We zien al meteen twee huizen waar de dakpannen afgewaaid zijn, maar verder ziet de omgeving rustig. We blijven dichtbij huis en lopen richting Melanen. We kruisen de Wouwseweg en steken het hondenuitlaatveld over. Daar zien we al direct een Torenvalk vrouwtje, vlakbij in een boom landen. Voor Jan een teken om de verrekijker te richten en ik pak mijn camera. Ze speurt de oppervlakte af naar muizen, duikt, maar mist de muis. Ik ga al hoppend over wat uitwerpselen tegen een boompje staan om wat ondersteuning te hebben voor het maken van foto’s. De zon staat net even verkeerd, maar ik ben tevreden.
We vervolgen onze weg richting Fort de Roovere. Hier en daar zien we ontwortelde bomen en het ligt bezaaid met afgebroken takken. De Mozes brug staat volledig onder water, dit ter voorkoming van kapotvriezen bij eventuele vorst. Tussen de restanten gemaaide bomen langs de waterkant zien we een Rietgors en een Heggenmusje wegschieten. Merels schieten kwetterend weg voor onze voeten.
We steken de Schansbaan, Buitenlust in. In een bocht van een bospad hebben we mooi uitzicht op het Wasven. Er zitten veel Blauwe Reigers langs de oever en we besluiten ze eens te tellen. We komen aan 29 exemplaren, die dus allemaal uit dezelfde vijver vissen. Verwonderlijk is dat niet in de wetenschap dat op het terrein van de GGZ een broedkolonie Blauwe Reigers huist. Als we die plek even later passeren zien we diverse Blauwe Reigers met takken in de snavel boven de boomtoppen zweven. Er wordt al druk genesteld. Nog even dan worden de eerste eieren weer gelegd.
We lopen langs Vijverdonk en aan het eind linksaf. In een boom landt een groep Koperwieken, door de verrekijker goed waar te nemen, maar niet fotografeerbaar, te veel takken.

Als we uiteindelijk de Melanen inwandelen om de grote vijver, zien we een groep vinken in het gras. Door de verrekijker zien we dat er ook Putters tussen zitten en één Keep. Daar wil ik wel een foto van. Er komen net twee dames aanwandelen die vragen wat we zien en we leggen het graag uit. Helaas waren de vogels daarna gevlogen. Genoeg gezien, we kunnen weer naar huis, maar als klap op de vuurpijl landt er ineens een IJsvogeltje op een tak in een sloot. Mijn hand gaat al naar de camera, maar hij is meteen weer weg, een felblauwe schicht, die als een speer boven het wateroppervlak wegschiet. 

Ria Hogerwaard, 19 februari 2022.