Rob sloeg zich samen met Meester Papier door het jaar.
Rob sloeg zich samen met Meester Papier door het jaar. Foto: Dennis van Loenhout

Meester Papie redt het jaar

Algemeen

HOOGERHEIDE – “Een bewogen jaar” is de diplomatieke manier waarop meester Rob Somers, leerkracht van groep 5/6 zijn 2021 omschrijft. Hij kwam er gelukkig glansrijk doorheen, door zijn optimisme, zijn creativiteit en wat hulp van Meester Papie. Want Meester Papie, dat is de echte held van 2021.

Het was dé grote vraag waar alle docenten – dus ook Rob Somers (40) in 2020 en 2021 mee worstelden: “Hoe zorg je dat kinderen hun aandacht bij een online les houden?” Het antwoord is: Meester Papie! Meester Papie is een pluche papegaai die – dankzij het enthousiasme en de verbeeldingskracht van Rob – zich ontpopt tot een onderwijzer waar elk kind zich op verheugt, lockdown of niet. “Elke dag deed Meester Papie de dagopening”, zegt Rob, “elke dag was er een nieuwe Meester Papie-video en de kinderen wisten dat. Ze keken ernaar uit. Meester Papie hield de moed erin.”

Tegenvaller

De moed erin houden, dat was soms nodig in 2021. Niet alleen voor de kinderen van groep 5/6, maar ook voor meester Rob zelf. “Elke dag een filmpje bedenken, opnemen en monteren was echt heel leuk hoor”, zegt hij, “maar het was ook confronterend, want het maakte duidelijk hoeveel mijn werk ineens was veranderd en hoeveel moois er in één klap was weggevallen. Ik zit al 16 jaar in het onderwijs, omdat ik mét kinderen wil werken, niet omdat ik werk naar ze wil doorsturen. Ik dacht echt dat we na twee vaccinaties wel klaar zouden zijn met corona, dat dat niet zo bleek te zijn is een grote tegenvaller. Onze kerstvakantie begon te vroeg, de school moest wéér eerder dicht. De planning kon in de vuilnisbak, de kerstviering moest flink worden aangepast, het afscheid van een collega konden we niet vieren zoals gepland. En wij moesten wéér flexibel zijn. De vraag of ik dat nog zou kunnen heb ik mezelf maar niet gesteld. Bang voor het antwoord. Ik ga altijd uit van het beste, maar als je keer op keer tegen dezelfde muur van maatregelen oploopt bereik je een grens. Maar ik weet dat je er niks mee opschiet om zo te denken. We gaan er gewoon voor. Weer.”

Saamhorigheid

Gelukkig voor Rob wordt die opoffering beloond met allerlei gouden randjes die deze coronatijd te bieden heeft. “De ouders van mijn klas hebben enorm goed meegewerkt, ze communiceren goed, zijn bereid met hun kinderen te gaan zitten en laten zien dat ze hard werken. Op hun beurt zien ze ook dat ik dat doe en zo vormen we een ijzersterk team. En de kinderen zelf, die zijn zo enorm flexibel. Hun aanpassingsvermogen blijft me verbazen, daar kunnen wij als volwassenen heel wat van leren. Onze online dagopening was altijd om 9 uur, maar soms zag ik in ons digitale klaslokaal dat de kinderen al om 8.30 uur inlogden, zodat ze even konden bijkletsen. Dat zijn van die kleine momentjes waar ik als leraar van geniet. Dat doe ik ook van de saamhorigheid, onder collega’s maar ook in de hele samenleving. We hebben één gezamenlijk probleem, waar iedereen op zijn of haar manier het beste van probeert te maken.”

Fiksen

Het thuisfront helpt Rob om de rust te bewaren. Thuis lesgeven mag dan verre van ideaal zijn, dat hij in de lockdowns meer tijd had voor zijn zoons Stijn (5) en Niek (3) maakt het beter. “Dat ik mijn eigen moeder geen kus kon geven stak, dat we veel feestjes en gezelligheid misliepen was vervelend, dat we de 40e verjaardag van veel vrienden niet konden vieren is heel jammer, en dat ondernemers in onze vriendenkring het soms loodzwaar hebben doet heel veel pijn. Dat mag allemaal zo zijn, maar dat ik mijn kinderen veel vaker zag, dat was zo gek nog niet. Natuurlijk was het soms improviseren, maar mijn vrouw Fanny en ik helpen elkaar. Als ik het nodig had nam ze de zorg van de kinderen over, zodat ik even kon wandelen. Als zij het nodig heeft doe ik hetzelfde voor haar. We hebben leren beseffen dat wij ons er thuis wel doorheen slaan. Dat we er voor elkaar zijn als we het moeilijk hebben en dat we het ondanks alles toch gewoon gezellig maken. Deze periode wordt deel van de geschiedenis, dit gaan we nooit meer vergeten. Je kunt zwelgen in de doffe ellende die er is, maar het is veel beter om er gewoon het beste van te maken. Want wat er ook gebeurt, we gaan dit met elkaar zo goed mogelijk fiksen. Meester Papie zegt het ook!”

“Ik zit al 16 jaar in het onderwijs omdat ik mét kinderen wil werken, niet omdat ik werk naar ze wil doorsturen”

Stijn en Niek vinden het wel fijn dat papa vaker thuis was.
Afbeelding