Borrelpraat

Vroeger kwamen bij café ‘De Nieuwe Aanleg” aparte vogels binnen. Zo ook een tweeling, mannen van ongeveer 45 jaar, die zo op elkaar leken dat bijna niemand ze uit elkaar kon houden. 

Alleen ik wel, want ze woonden bij mij in de straat. Ze heetten Jan en Kees. Jan was een fervent biljarter maar kon er niks van. Kees was twee klassen beter.
Toen Jan een partijtje speelde tegen een andere klant en mijlenver achter stond, gaf hij heel stiekem zijn keu over aan zijn broer. Die zorgde ervoor dat het partijtje alsnog werd gewonnen door “Jan”.

Die klant snapte er helemaal niets van en nou nog niet.

Gerrit