Ankie Stuijts: Zwerfvuil

Bij mij in de buurt is het park vervuild, bezaaid met zwerfvuil. 

Met name jongeren hangen weer buiten. Heerlijk dat het weer mag! Ze nemen hun eigen consumpties mee. Niet in zo’n nostalgische picknickmand, waar je alles na afloop weer in stopt en mee naar huis neemt. Nee, alles gaat los mee en ze genieten in een mooi park omdat ze ervan uitgaan dat de kaboutertjes dat ‘s nachts hebben schoongemaakt. Na het aangenaam verpozen laten ze alle rotzooi ter plekke liggen. Feest voor de ratten. Er zijn geen kaboutertjes dus nu mag ‘de gemeente’ het oplossen. Ligt het aan de opvoeding? Ik zag pas geleden een jongetje van ongeveer vijf jaar die zijn frietbakje op de grond liet vallen. Zijn moeder sprak hem streng toe dat hij dat niet zomaar op straat moest gooien. Het jongetje wilde het oprapen toen de moeder verschrikt zijn handje wegduwde met de opmerking; “Nee, niet oprapen, want nu heeft het op straat gelegen en is het vies.” En ze liepen door. Het bakje waaide weg. Ik heb het opgeraapt, in de afvalbak gegooid. U en ik snappen nu wel wat die jongen opvoedkundig heeft meegekregen als hij later gaat chillen met zijn vrienden...

Ankie Stuijts