Nou nog 'ns wat: Pandaseks

Met zijn scherpe pen schrijft Ton Tielemans wekelijks een column.

Ik ben een tegenstander van georganiseerde contactzoekavonden, datingsites en matching-sites. Voor mij is dat mensonterende koehandel. De gevolgen van deze romantiekloze aanpak zijn te voorspellen. Het komt nog zover dat je op het consultatiebureau een lijstje meekrijgt van wetenschappelijk geschikte partners voor je zoon of dochter. Later stort de jeugd zich in het uitgaansleven met een DNA-profielbandje om de nek. Als die kinderen dan in de buurt komen bij iemand die niet 'matcht' gaat er automatisch een rode lamp branden. Als de bejaarden dan ook nog, gelet op de complementaire mankementen, verplicht 'ingekamerd' worden, hebben we het eind van dit liedje bereikt. Een 'mariage de raison', een huwelijk uit berekening dus of het uithuwelijken van een kindbruidje zijn overigens net zo verwerpelijk. Nee, dan de panda's, die geven het goede voorbeeld. Een batterij Amerikaanse en Chineese wetenschappers is met een programma bezig om deze met uitsterven bedreigde diersoort te laten overleven. Het kostte miljoenen dollars en jaren denkwerk om twee panda's te matchen waar het beste nageslacht van zou komen. Wat gebeurde er vervolgens: die panda's 'doen' het alleen met een panda van het andere geslacht die ze 'leuk' vinden. Wat is dan dat 'leuk vinden'? Niemand weet het, omdat aantrekkingskracht misschien wel het grootste mysterie van het leven is. Pandaseks staat voor mij nu al gelijk aan kwaliteitsseks.

Ton Tielemans